مطرود آگاه

امروز بیشتر از دیروز و فردا از امروز دوست‌ترت دارم می‌ترسم هفتهء دیگر اثری باقی نمانَد از من چون نواله‌های برف در دهان تابستان جواد گنجعلی

گاهی دل‌مان کمی خیال راحت، گوشه‌ای دنج، و صدای باران میخواهد …

لذتی که در فراق هست در وصال نیست. چون در فراق، شوق وصال هست، و در وصال بیم فراق. فلسفه‌ی عشق همین است #معترضه

نهنگی دید مرگش را ولی دل را به ساحل زد من از پایان خود آگاهم اما دوستت دارم

ما بر زمینی هرزه روییدیم ما بر زمینی هرزه می باریم  ما هیچ را در راه ها دیدیم بر اسب زرد بالدار خویش  چون پادشاهی راه می پیمود افسوس ، ما خوشبخت و آرامیم  افسوس ، ما دلتنگ و خاموشیم خوشبخت ، زیرا دوست می داریم  دلتنگ ، زیرا عشق نفرینی‌ست.. فروغ فرخزاد

سه چیز وجود دارد که مذهب را وحشت زده میکند 👈🏽 بیان آزاد 👈🏽 اندیشه آزاد 👈🏽 زنان آزاد ✔️ برای نابودی تحجر این سه عنصر را ترکیب کنید

نمیدانم کدام درد بزرگتر است ؛ دردی که آنرا بی پرده تحمل میکنی ، یا دردی که به خاطر ناراحت نکردن کسی که دوستش داری توی دلت می ریزی و تاب می آوری … پل استر

دل من عشق بتان دارد دوست دشمن خویش به جان دارد دوست این چه سرّی است که سوداگر عشق عوض سود ، زیان دارد دوست دوست شد دشمن جانم یا رب؟ یا دلم دشمن جان دارد دوست عشق صافی کند آیینه ی دل غم ، دل عاشق از آن دارد دوست شهريار

و "كلام تو " در جان من نشست و من آن را حرف به حرف باز گفتم. كلماتی كه عطر دهان تو را داشت... احمد شاملو

محمود درویش: اولا : دوستت دارم دوما؛ هر اتفاقی بین ما افتاد، اولا را از یاد نبر

شمع وقتی داستانم را شنید، آتش گرفت شرح حالم را اگر نشنیده باشی، راحتی فاضل نظری

ای همچو پری از من دیوانه رمیده صد بار مرا دیده و گویی که ندیده دریاب که ماتم زده‌ی روز فراقت هم چهره خراشیده و هم جامه دریده ای وای بر آن عاشق محروم که هرگز نه با تو سخن گفته و نه از تو شنیده آن دل که نه غم خوردی و نه آه کشیدی از دست غمت آه چه گویم چه کشیده بر روی تو این قطره‌ی خون چیست "هلالی"؟ گویا که دل از غصه به روی تو دویده هلالی جغتایی

دوست‌داشته‌نشدن تنها یک بداقبالی محسوب می‌شود امّا دوست‌نداشتن، بدبختی است. امروز همه‌ی ما از این بدبختی در حالِ جان دادنیم. خون و نفرت، قلب را می‌خشکانند. تابستان آلبر کامو

من ایمان و باور را محکوم نمیکنم، اما برای مذهبیون ایمان فقط به این معنا است که جهل خویش را با آن میپوشاند. به جای آنکه جهلش را نابود کند، آن را با پوشش ایمان می آراید. #اشو

زِ حدّ گُذَشت جُدایی میانِ ما اِی دوست بیا بیا که غُلامِ تواَم بیا اِی دوست اَگَر جهان همه دُشمن شَوَد، زِ دامنِ تو به تیغِ مَرگ شَوَد دَستِ مَن رَها اِی دوست سَرَم فَدایِ قَفایِ مَلامَت است چه باک گَرَم بُوَد سُخَنِ دُشمَن از قَفا اِی دوست وفایِ عهد نگه‌دار و اَز جَفا بُگذَر به حقِّ آن که نیَم یارِ بی‌وَفا اِی دوست به ناز اگر بِخَرامی جَهان خَراب کُنی به خونِ خَسته اَگر تِشنه‌ای، هَلا اِی دوس ...

تمام دلخوشی دنیای من این است که تو ندانی و من دوستت بدارم. وقتی می‌فهمی چیزی درون دلم فرو می‌ریزد، چیزی شبیه غرور! لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بزن، و بگذار دوستت بدارم

گاهی دوست دارم فراموشی بگیرم و دیگر به خانه بازنگردم گاهی دوست دارم خدا باشم و در پیراهنی راه‌راه سرِ راهت را بگیرم دوست داشتنت دوست داشتنت دارد دیوانه‌ام می‌کند جواد گنجعلی

درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت؛ بي عرضگي را صبر و با تبسمي بر لب اين حماقت را حكمت خداوند مي نامند. ✍️ ماهاتما گاندی

آيينه_شكسته ديروز به ياد تو و آن عشق دل انگيز بر پيكر خود پيرهن سبز نمودم در آينه بر صورت خود خيره شدم باز بند از سر گيسويم آهسته گشودم عطر آوردم بر سر و بر سينه فشاندم چشمانم را ناز كنان سرمه كشاندم افشان كردم زلفم را بر سر شانه در كنج لبم خالي آهسته نشاندم گفتم به خود آنگاه صد افسوس كه او نيست تا مات شود زين همه افسونگري و ناز چون پيرهن سبز ببيند به تن من با خنده بگويد كه چه زيبا شده اي باز او ...

می خواهی بدانی ضعف چیست؟ ضعف، این است که با کسی به شکلی رفتار کنی که انگار به تو تعلق دارد. قدرت، دانستن این است که هر کسی به خودش تعلق دارد. یاجسی از کتاب" خانه روان"

باد دلتنگ آخر شهریور بودی؛ دفعتاً آمدی لباس‌های پشمی را در گنجه جُستی و چون خزان از ساق‌هایم بالا خزیدی رنگ دنیایم را عوض کردی همه‌چیزم را به باد دادی و خیلی زود در اولین برف گم شدی رهایم کردی چون دبستان متروکه‌ای که شیشه‌هایش را سنگ زده باشند... جواد گنجعلی

. عشق کودتایی‌ست در کيميای تن و شورشي‌ست شجاع بر نظم اشياء و شوق تو عادت خطرناکی‌ست که نمی‌دانم چگونه از دست آن نجات پيدا کنم و عشق تو گناه بزرگی‌ست که آرزو می‌کنم هيچ گاه "بخشيده " نشود سعاد الصباح

خواب هایم بوی تن تو را می دهد نکند آن دورترها نیمه شب در آغوشم می گیری...؟ فدریکو لورکا

أنت لست لی ولکنی أحبک مازلت احبک وحنینی إلیک یقتلنی تو از آن من نیستی اما تو را دوست دارم هنوز تو را دوست دارم و دلتنگی‎ات مرا می‎کشد.

مثل آن مرداب غمگینی که نیلوفر نداشت حال من بد بود اما هیچ کس باور نداشت! خوب می دانم که "تنهایی" مرا دق می دهد عشق هم در چنته اش چیزی از این بهتر نداشت! آنقدر می ترسم از بی رحمی پاییز که ترس من را روز پایانی شهریور نداشت! زندگی ظرف بلوری بود کنج خانه ام ناگهان افتاد از چشمم، ولی مو برنداشت! حال من، حال گل سرخی ست در چنگ مغول هیچ کس حالی شبیه من به جز "قیصر" نداشت! قیصرامین_پور

دلتنگ توام جانا هردم که روم جایی با خود به سفر بردم یاد تو و تنهایی رفتم که سفر شاید درمان دلم گـردد رفتن نبُود چاره وقتی که تو اینجایی از کوی تو رفتم من تا دل بشود آرام بیهوده سفر کردم وقتی که تو ماوایی با یک غزل ساده از عشق تو میگویم آخر چه شود حاصل جز غصه و رسوایی در حسرت دیدارت بیخوابم و بیدارم یاد دل من هستی؟ ای مظهر زیبایی تلخست همه ی عمرم از شدت دلتنگی یا سوی تو باز آیم؛ یا اینکه تو می ...

بر گو که چه می جویم، بنما که چه می خواهم چون شد که در این وادی، سرگشته و گمراهم؟ از عشق اگر گویی، می جویم و می جویم وز یار اگر پرسی، می خواهم و می خواهم در عالم هشیاری، از بی خبری مستم در گوشه ی تنهایی، از بیخودی آگاهم گر مهر نیم آخر، هر شب ز چه می میرم؟ گر ماه نیم آخر، هر دم ز چه می کاهم؟ در دامنی افتادم، گفتی که مگر اشکم از خویش برون رفتم، گفتی که مگر آهم ویرانه ی متروکم: نه بام و نه دیواری ...

من هستم و دلی بیقرار، حالی آشوب، و غمی که مرا تنگ در آغوش گرفته. میشود برای آرامشم پیش قدم شوی؟ میشود بیایی؟ …

حالا تو چشم‌های منی ابرشو ببار تا قطره قطره گریه به حال خودم شوی عاشق نمی‌شوی سر این شرط بسته‌ام نه... حاضرم ببازم و مال خودم شوی... مهدی فرجی

محبوبم ؛ من تمام گل ها را از باغچه ی لبان تو چیده ام و شرابم را از تاکستان چشمان تو به بار آورده ام محبوبم ؛ انگشتری هایم نشانِ معادن طلای تو را دارند و زیر پای شعرهایم امضای توست ای بلند بالاتر ازتمام بادبان ها ای فضای چشمانت به پهنای آزادی تو زیباتری زیباتر از تمام کتاب هایی که نوشته ام و خواهم نوشت زیباتر ازتمام شعرهایی که سروده ام و خواهم سرود آه محبوبم تو حتی از خودت هم زیباتری... نزار ...

بعد از تو دلم؛ پستوخانه‌ای که به تاریکی خو کرد قفلی که کلیدش گم شد گویشی که مردم به فراموشی سپردند بعد از تو دلم درخت سرگردانی شد در باد بوتۀ تنباکو در تدخین مورچه‌ای با بار گندم در حصار آب ماه آوازهای چوپانان را به قلعه آورد و ما زیر نور زرد آنقدر گریه کردیم که پوست دیوارها ترک خورد بعدِ تو دست‌ودلم به‌کار نرفت افسردگی تا دندان‌ها رسوخ کرد و النگوهای مادر از صدا افتاد با من چه‌کردی غم‌ات مان ...

دوست‌داشتن تو تحمل زندگی را آسان کرده رنج توأمان دوری و دیدن آدم‌ها را

از در درآمدی و من از خود به در شدم گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم دستم نداد قوت رفتن به پیش یار چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم من چشم از ...

پناه می‌برم به خلوت شعر از شرّ جنگ جهانی سوم از دروغِ مصلحتیِ زندگی از سیب و سیل و سرمه‌دان نقره به خلوت شعر پناه می‌برم به عود و ادویه به نخستین خاطرات خانۀ پدری به خواب کودک دبستانی در قطاری که به قم می‌رفت، به بوی رقیق پرتقال در شب‌های زمستان پناه می‌برم به شعر از شرّ شیطانِ رانده‌شده! جواد گنجعلی

در این خاک زرخیز ایران زمین نبودند جز مردمی پاک دین همه دینشان مردی و داد بود وز آن ، کشور آزاد و آباد بود چو مهر و وفا بود خود کیششان گنه بود آزار کس پیششان همه بنده ی ناب یزدان پاک همه دل پر از مهر این آب و خاک پدر در پدر آریایی نژاد ز پشت فریدون نیکو نهاد بزرگی به مردی و فرهنگ بود گدایی در این بوم و بر ننگ بود کجا رفت آن دانش و هوش ما که شد مهر میهن فراموش ما ؟ که انداخت آتش در این بوستا ...

بی‌تو نه بوی خاک نجاتم داد نه شمارش ستاره‌ها تسکینم... چرا صدایم کردی؟ حسین پناهی

اگر شیطان در حقیقت وجود داشته باشد , چرا مطابق عقیده ما باید شرورتر از انسان باشد؟ خواهید گفت برای اینکه عاقلتر و چیزفهم‌ تر و باهوشتر از ماست، ولی کسی که عاقلتر و چیزفهم‌ تر و باهوش‌ تر از ماست چگونه ممکن است شرارت کند؟ بیچاره شیطان که در کرهٔ خاک بدنام است. زیرا شیطان جز خود ما هیچکس نیست و ما به امید این که خویشتن را در حضور خودمان تبرئه کنیم ، تمام کینه‌ ها و حسدها و دشمنی‌ ها و بیرحمی‌ های ...

خرافاتی که آنها به شما آموخته‌اند برای آن نیست که شما را از خدا بترسانند، بلکه برای آن است که شما از خود آنها بترسید. فرانسوا ولتر

می‌دانی، ما می‌خواستیم دنیا را عوض کنیم، حالا می‌بینم فقط خودمان عوض شده‌ایم. هوشنگ گلشیری

‏کتاب به او فرصت گریختن از نوعی زندگی را می‌داد که هیچگونه رضایت خاطری از آن نداشت... بار_هستی میلان_کوندرا⁩

🔝 سارا سلام اشهدُ اَن لا اِلهَ تو با چشم‌های سورمه‌‌ای‌ات لا الهَ مست... محمدحسین بهرامیان

هراس من باری همه مردن در سرزمینی‌ست که مزد گورکن از آزادی آدمی، افزون‌تر باشد... شعر : احمد شاملو خوانش : عباس کیارستمی

آن عشق که در پرده بماند به چه ارزد؟ عشق است و همین لذت اظهار و دگر هیچ...

من اين آواز پاكت را درين غمگين خراب آباد، چو بوي بالهاي سوخته ات پرواز خواهم داد بخوان آواز تلخت را، ولكن دل به غم مسپار... مهدی اخوان ثالث