مطرود آگاه

فهیمه اکبر، از خوانندگان کلاسیک و پژوهشگران فرهنگ گیلکی بود . فراگيري موسيقي را در شوروي سابق آغاز و چندین ترانه به زبان گیلکی به سبک کلاسیک منتشر کرد ترانه "ای بخفته دل" سروده ی جهانگيرخان سرتيپ‌پور(شهردار پيشين رشت و نويسنده و ترانه‌سراي نامدار گيلان) است این ترانه در البومی با 16 ترانه با صدای فهیمه اکبر در دهه 90 میلادی منتشر شد محمد نوری این اثر را بازخوانی کرده است

لاک پشت های کوچکی که تازه به دنیا آمده اند را دیده ای؟ بی اختیار به سمت دریا می روند این گـونه دوستت دارم بی اختیار

غلط است اینکه گویند: به‌دلی ره است دل‌را! دل من ز غصه خون شد... دل او خبر ندارد وحشی بافقی

کم سرمایه‌ای نیست داشتن آدم‌هایی که حالت را بپرسند ولی از آن بهتر داشتن آدم‌هایی است که وقتی حالت را می‌پرسند بتوانی بگویی : خوب نیستم البرت هوبارد

آدمی به مرور آرام می‌گیرد ، بزرگ می‌شود ، بالغ می‌شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد. آن‌ها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد. گذشته‌اش را قبول می‌کند ، نادیده‌اش نمی‌گیرد و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند ... آدمی از یک جایی به بعد می‌فهمد که از حالا باید آینده‌‌اش را از نو بسازد ، اما به نوعی دیگر می‌فهمد که زندگی یک موهبت است ، یک غنیمت است ، یک نعمت است و نباید آن ...

خیام به روایت غلامحسین ساعدی

-ورتر: برایم شعری بخوان که حالم را خوب کند. شارلوت: در آغوشت می‌گیرم، این شعری است که دوست دارم برایت بخوانم… 📖 رنج‌های_ورتر_جوان ✍🏻 گوته

من كه از دوري تو تار دلم ميلرزد تو هم اندازه ي من اينهمه دلتنگ شدي؟

اين نهايت ناشكری است كه آدم بخواهد همه نعمت‌هايی را كه در اختيارش است فقط به خاطر اين كه آن چيزی را كه ميخواسته به دست نياورده است ناديده بگيرد ... • لوئیزا می آلکوت

او از همه چيز سر خورده بود. بيشتر تنها بگردش می‌رفت و از جمعيت دوری می‌جست، چون هر كسی می‌خنديد يا با رفيقش آهسته گفتگو می‌نمود گمان می‌كرد راجع به اوست، دارند او را دست می‌اندازند. با چشم‌های ميشی رك زده و حالت سختی كه داشت گردن خود را با نصف تنه‌اش به دشواری برمی‌گردانيد، زير چشمی نگاه تحقير آميز می‌كرد رد می‌شد. در راه همه حواس او متوجه ديگران بود همه عضلات صورت او كشيده می‌شد می‌خواست عقيده دي ...

داستان‌ کوتاه داوود گوژپشت صادق هدایت  « نه ، نه ، هرگز من دنبال اين كار نخواهم رفت . بايد به كلی چشم پوشيد. برای ديگران خوش می‌آورد در صورتی كه برای من پر از درد و زجر است. هرگز، هرگز...» داوود زير لب با خودش می‌گفت و عصای كوتاه زرد رنگی كه در دست داشت به زمين می‌زد و به دشواری راه می‌رفت مانند اينكه تعادل خودش را به زحمت نگه می‌داشت. صورت بزرگ او روی قفسه سينه بر آمده‌اش ميان شانه‌های لاغر او ...

دین ، شاخص اخلاق نیست؛ بلکه اخلاق باید بر فهم ما از دین اثر بگذارد. اگر دین را در جایگاهی فراتر از اخلاق بنشانیم و آن را به سنگ عقل و دانش نپیماییم ، چیزی از آن باقی نمی ‌ماند جز ریاکاری و ظاهرگرایی ... ایمانوئل کانت دین در محدوده عقل تنها

عشق زمانی‌ست که کسی را ملاقات می‌کنی و به تو درباره تو، چیز تازه‌ای می‌گوید... آندره بروتون

می‌شود رؤیاهایم را خودم انتخاب کنم، تا آنچه را محقق نمی‌شود در خواب نبینم...؟ محمود درویش

به سید جمال الدین اسدآبادی اندیشمند بزرگ گفتند: استعمارگران همانند گرگ هستند! جمال الدین گفت: اگر شما گوسفند نباشید آنان نمی توانند گرگ باشند! چشم انسان کور باشد بهتر از این است که بینش و طرز تفکر او کور باشد!

من نه مریم که صلیب مسیحم من نه نرگس که چاه فراموشی ام من نه یاس که لولای درب کهنه ام من خارم، کو گلی که برپهلویش نشینم؟ من دودم، کو اتشی که ازان برخیزم؟ من آبم، کو رودی که دران جاری شوم؟ من بینامم بینام نام من ela

کن غریبا لی فالاحبه یرحلون .. برایم غریبه ای باش که عزیزان رفتنی اند محمود درویش

دوست داشتنت وظیفه‌ام که نبود، فریضه‌ام بود بجا آوردمش، تا پای جان، در هر مکان و در هر دقیقه‌ای. دوست داشتنت عشق که نبود، آیین بود، بدان مشرّف شدم، بی قیل و قال و بی بوق و کرنا. دوست داشتنت نماز که نبود اما گزاردمش، شبانه‌روزی هزار رکعت، به‌ وقت صبح و ظهر و شام. دوست داشتنت زکات که نداشت، اما پرداختمش، به هر دمی و به هر بازدمی به هر نفس. دوست داشتنت دینی بود که مخفیانه به آن ایمان آوردم، دینی که جز ...

چاخان عزیز نسین داستان کتاب چاخان حول یک فرد می گردد که افراد دیگر درباره ی او حرف می زنند و هر کس او را به گونه ای توصیف می کند. این فرد زبوک زاده نام دارد و آنطور که مشخص است آدم چاخانی است! نسین در این کتاب به به زبوک زاده و زبوک زاده های دیگر می پردازد و معتقد است که خود مردم هستند که امثال این افراد را در جامعه پرورش می دهند.

داستانک الکس بد یمن استعداد «آلکس» به اثبات رسید. رستورانی که در آن ظرف می‌شست یک سال بعد از آنکه کارش را کنار گذاشت، برچیده شد. مدرسه‏ای را که در آن درس می‌داد، شش ماه بعد از استعفای او، تعطیل شد و به فاصله‏ای کوتاه از خروجِ او، روزنامه را بستند. «آلکس» لبخندی زد، دستش را بلند کرد و برای پیوستن به ارتش ایالات متحده سوگند خورد. جین میل آندر

آنقدر خاص دوستت داشتم كه يك ذره از خودم را براى خودم نگه نداشتم دنيا پر از آدمهاييست مثل من كه خودشان را جايى جا گذاشتند كه ديگر هيچ جايى براى بلندشدنشان نيست

انسان‌ها همیشه «بت» می‌سازند .. بعضی‌ها با سنگ و چوب عده‌ای با باورهایشان اولی ترسناک نیست، چون با یک تبر در هم می‌شکند! ولی دومی بلایی است که هیچ جامعه‌ای از آن مصون نمانده است!

دشوار است چنان عشق بورزیم که عشق را نگه داریم و نخواهیم عشق ما را نگه دارد، دشوار است چنان عشق را نگه داریم که اگر به جایی نرسد، مجبور نباشیم آن را بازی باخته‌ای بدانیم بلکه بتوانیم بگوییم : برای چنین چیزی آماده بودم و اینطور هم اشکالی ندارد ... لودویک ویتگنشتاین

تو بر تصویر بی نقاب خویش از هر کسی قاضی تری. وقتی چشمهایت را در آینه تشخیص می دهی، دیگر چه دست وپا زدنی ست برای شناساندنشان به دیگران؟ در این نقطه است که تلاش ها، نیازها و هراس ها رنگ دیگری می گیرند و به راحتی فریبِ کف زدن های توده ی رذل و آتش عذابی فکاهی را نمی خوری

هر چقدر ما ایرانی‌ها شلنگِ قلیان به دست داریم ، این غربی‌ها کتاب در دست دارند و کتاب جزء لاینفک زندگى این مردم است ! ما چوب حماقتمان را می‌خوریم ، آن‌ها نان لیاقتشان را ! جلال آل احمد

بیشتر آدمها در نوعی بی خبری همیشگی زندگی می کنند. آنها همیشه امیدوارند که چیزی اتفاق بیفتد و زندگیشان را دگرگون کند. حادثه ای، برخوردهای اتفاقی، بلیت برنده بخت آزمایی، تغییر سیاست و حکومت. آنها هرگز نمیدانند که همه چیز از خودشان آغاز می شود ... کتاب "حکایت آنکه دلسرد نشد" مارک فیشر

عَقل همچون پروانه است و معشوق همچون شمع است. هر چند که پروانه ، چون خود را بر شمع زند بسوزد و هَلاک شود. امّا پروانه آن است که هرچند بر او آسیبِ آن سوختگی و اَلَم می رسد ، از شمع نشکیبد. و اگر حیوانی باشد مانند پروانه که از نورِ شمع بشکیبد و خود را بر آن نور نزند ، او خود پروانه نباشد! و اگر خود را پروانه ، بر نورِ شمع زند و پروانه نسوزد ، آن نیز شمع نباشد! پس آدمی که از حق بشکیبد و اجتهاد ننماید ...

معیار واقعی ثروت ما این است که... اگر پولمان را گم کنیم، چقدر می‌ارزیم! آبراهام‌لینکلن

“تو” معادله‌ی عجيبی هستی! بی تو ناآرامم، با تو بیقرار …

می‌خواهمت که خواستنی‌تر ز هر کسی، کو واژه‌ای که ساده‌تر از اين بيان کنم؟

زنی كه حالش با يك كتاب يك شعر يك ترانه يا فنجانی قهوه بهتر می شود را هيچ كس نمی تواند شكست دهد. جبران خلیل جبران

دوستت دارم، مثل اولین حس گرم لمس دستانت، همانقدر آرام، همانقدر عمیق، همانقدر شرمگین، و همانقدر پُر شور. من تو را تا به ابد، همانقدر بی‌نظیر دوست خواهم داشت …

گاه آنکس که چمدان میبندد رفتنی نیست دو چشم نگران می طلبد...

به یادت، آنچنان غرق خودم بودم که دریا گفت، تو را میبینم و شک میکنم، دریا منم یا تو …

سلامُ لِلّذینَ اُحبُّهم عَبثاً... سلام بر کسانی که بیهوده دوستشان داشتیم... محمود درویش

من خوب می دانم که زندگی یکسر صحنه بازی است، من خوب می دانم، اما بدان که همه برای بازی های حقیر آفریده نشده اند. سمفونی مردگان عباس معروفی

تو در منی مثل عکس ماه در برکه در منی و دور از دسترس من سهم من از تو فقط همین شعرهای عاشقانه است و دیگر هیچ... ثروتمندی فقیرم؛ مثل بانکداری بی‌پول من فقط آینهء تو هستم رسول یونان

اگر بتوانم یک‌بار دیگر زندگی کنم، می‌کوشم بیشتر اشتباه کنم. نمی‌کوشم بی‌نقص باشم، راحت‌تر خواهم بود، سرشارتر خواهم بود از آن‌چه حالا هستم. در واقع، چیزهای کوچک را جدی‌تر می‌گیرم، بیشتر ریسک‌ می‌کنم، بیشتر به سفر می‌روم، غروب‌های بیشتری را تماشا می‌کنم، از کوه‌های بیشتری صعود خواهم کرد، در رودخانه‌های بیشتری شنا خواهم کرد، جاهایی را خواهم دید که هرگز در آن‌ها نبوده‌ام. مشکلات واقعی بیشتری خواهم داش ...

چنان تسبیح یُسر نقره‌کوبی در کف غافل مرا در عشق می‌چرخاند و می‌گرداند بی‌حاصل ‌ از این گیسو به آن گیسو، از این لب سمت آن لبخند شبیه جام چرخیدم هزاران دور، بر باطل دلم از دست بازی‌های چرخ افتاد دست تو دلم چون چاقوی زنجان به‌دست آدم جاهل گمان می‌کردم آغوشت پل آرامشم باشد نهنگ قاتلی بودم که جان می‌داد بر ساحل ز دست مرگ جان بردم، به دست عشق افتادم امان از پرتگاه وسوسه -تبّت یَدا- ای دل جواد گنجع ...

هر وقت ملتی از روی ناچاری به زور تن داده و از مستبدین اطاعت می کند بر او ایرادی نیست و اگر همان ملت موقع را مقتضی دید که از زیر بار تعهدی شانه خالی کند و زنجیر بندگی را پاره نمود ، اقدام او بسیار قابل ستایش و تمجید است. زیرا همان حقی را که آزادی او را گرفته بود (حق زور) بکار برده، دوباره آزادی را به چنگ آورده است. اگر قائل شویم که دیگران حق داشته اند آزادی او را به زور سلب نمایند باید اقرار کنیم ...

آداب خردمندی: خردمند واقعی کسی است که: ١. بسیار خوب و بادقت گوش می‌کند. ٢. سنجیده، کوتاه و دقیق سخن می‌گوید و در سخنانش اثری از کنایه، تهدید، تحکم، خشونت و توهین نیست. ٣. اهل مطالعه است و عطش یادگیری دارد و در كنار به‌روز بودن در حوزه تخصصی‌ خود، در علوم انسانى نیز مطالعات زيادى دارد. ٤. از گفتن "نمی‌دانم" شرم ندارد و از تصحيح اشتباهاتش توسط ديگران استقبال مى‌كند. ٥. راستگو است و هرجا که ...

اجساد چون افعال مجهول در آغوش هم خوابیده‌اند پذیرش مرگ در گورهای دسته‌جمعی آسان‌تر است و زندگی بی‌هیچ تشریفاتی ادامه می‌یابد ٩٩/١٢/٣ 🖤

ناصرالدین شاه در سومین سفرش به فرنگ وقتی‌ دید روز ولنتاین شده و شنید که عشاق در این روز به همدیگر نام می‌نویسند ، کارت پستالی خرید و آن‌ را برای انیس الدوله پست کرد ❤

محو شد در جنگل انبوه تاریکی چون رگ نوری طنین آشنای من قطره اشکی هم نیفشاند آسمان تار از نگاه خسته ابری به پای من من گل پژمرده‌ای هستم چشم‌هایم چشمه خشک کویر غم تشنه یک بوسه خورشید تشنه یک قطره شبنم. فروغ فرخزاد

‌ نبودنت‌ نقشه ی خانه راعوض کرده است ! وهرچه می گردم آن گوشه ی دیوانه ی اتاق را پیدا نمی کنم؛ احساس می کنم کسی که نیست کسی که هست را از پا در می آورد ... گروس عبدالملکیان

قلب خاکِ خوبی دارد ؛ هر دانه که در آن بکاری از هر جنس ، از همان جنس صدها دانه برمی‌داری ... نادر ابراهیمی