مطرود آگاه

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود از دم صبح ازل تا آخر شام ابد دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین ...

📚مساله فلسفی انتخاب در تمثیل لاک پشت🐢 📍در زمان‌های قدیم مردی (که دوست داشت به انصاف مشهور شود) زندگی می‌کرد. روزی از بیابانی می‌گذشت که به یک لاک پشت بزرگ و زیبا برخورد. او بسیار گرسنه بود و سوپ لاک‌پشت را هم خیلی دوست داشت. مرد بی توجه به خواهش و التماس لاک‌پشت، آن را در کیسه‌اش می‌اندازد و به خانه برمی‌گردد و یک دیگ بزرگ آب جوش روی اجاق می‌گذارد. اما برای اینکه مطابق څلقش رفتار کرده باشد (و ...

خصوصیات انسان یکی از متداول ترین خرافات این است که خیال می کنیم هر انسان خصوصیات مشخص و منحصر به فرد دارد. به همین دلیل است که اشخاص را به : مهربان، ظالم، عاقل، احمق، فعال، بی تحرک وغیره و غیره متصف می کنیم. اما این طور نیست. انسان چون رودخانه ای یک جا باریک، یک جا پهن، جائی تند وتوفنده وجائی نرم و آرام، گاهی سرد و گل آلود وگاه گرم وشفاف است. انسان نیز چنین کیفیتی دارد. او مجموعه ای از صفات مختلف ...

داستان‌_کوتاه سمائل | قسمت سوم ... یک روز که اسکوارتسف مشغول اسباب‌کشی به آپارتمان جدید خود بود مرد ژنده پوش را برای بستن و جابجا کردن اثاث خانه به کار گرفت. آن روز او هوشیار و عبوس و خاموش بود؛ به مبلها تقریبا دست نمی‌زد، سرش را می‌انداخت پایین و از پی گاری‌ها راه می‌افتاد و حتی نمی‌کوشید که فعال بنماید. از شدت سرما کز کرده بود و هربار که گاریچی‌ها ناتوانی و تنبلی و پالتو اربابی پاره پوره اش را ...

داستان‌کوتاه سمائل | قسمت دوم ... اگر هم روزی از سر اهمال محبت کنید و حاضر شوید تن به کار بدهید یقین می‌دانم در صدد یافتن کاری خواهید بود که فقط دست روی دست بگذارید و حقوق و مزایای کلان بگیرید! راستی میانه‌تان با کار یدی چطور است؟ لابد به شغل سرایداری یا کارگری در کارخانه هم علاقه ندارید! آدم پر مدعا که به اینجور کارها تن نمی‌دهد؟ سمائل به تلخی لبخند زد و زیرلب گفت: - به خدا قسم که استدلال‌های ع ...

داستان‌_کوتاه سمائل | قسمت اول - آقای محترم! لطفا به یک انسان بدبخت و گرسنه توجه مختصری بفرمایید. از سه روز به این طرف لب به غذا نزده‌ام... به خدا قسم نه پولی دارم، نه سرپناهی که شب را در آن بیتوته کنم... هشت سال آزگار معلم روستایی بودم اما... اما از برکت دسیسه چینی‌های انجمن محلی، شغلم را از دست دادم... قربانی گزارش‌های مجعول شدم، و حالا حدود یک سال است که بیکارم... اسکوارتسف، قاضی محكمه صلح، ب ...

دلم گرفته برایت به سینه میزندم سر دلی که کرده هوایت دلی که کرده هوای کرشمه های صدایت نه یوسفم نه سیاوش به نفس کشتن و پرهیز که آورد دلم ای دوست، تاب وسوسه هایت تو را ز جرگه ی انبوه خاطرات قدیمی برون کشیده ام و نهاده ام به صفایت تو سخت و دیر به دست آمدی مرا و عجب نیست نمی کنم اگر ای دوست! سهل و زود، رهایت گره به کار من افتاده است از غم غربت کجاست چابکی دست های عقده گشایت؟ به کبر شعر مبینم که ت ...

دلتنگی خوشهٔ انگور سیاه است لگدکوبش کن لگدکوبش کن بگذار ساعتی سربسته بماند... مستت می‌کند اندوه! شمس لنگرودی

رنگ انتظار از دید هرکسی متفاوت است. یکی به رنگ در، یکی به رنگ گل‌های توی باغچه، دیگری به رنگ خیابان، آن یکی شاید آبی، به رنگ آسمان. بستگی دارد که آدمی، به کدام سمت خیره مانده باشد …

ما را کبوترانه وفادار کرده است آزاد کرده است و گرفتار کرده است بامت بلند باد! که دلتنگی‌ات مرا از هر چه هست غیرِ تو بیزار کرده است خوشبخت آن دلی که گناهِ نکرده را در پیشگاهِ لطفِ تو اقرار کرده است تنها گناهِ ما طمعِ بخششِ تو بود ما را کرامتِ تو گنه‌کار کرده است چون سرو سرفرازم و نزدِ تو سر به زیر قربانِ آن گلی که مرا خوار کرده است - فاضل نظری ‌

‌ ترسویی میخواهی در میانه باشی...!! نه دوستم داری و نه نبودنم را می خواهی... غسان کنفانی

برای همۀ ما همۀ روزها فراموش می‌شوند به‌جز همان یک‌روز که نشانی آن را به هیچ‌کس نگفته‌ایم. محمدرضا عبدالملکیان

من کجا، باران کجا و راه بى پایان کجا آه این دل دل زدن تا منزل جانان کجا اى حریر از شانه هایت ریخته تا راه من عطر خوبت را بگو آخر کنم پنهان کجا من غریق رود هاى خفته در نام توام مرغ دریایى کجا و بیم از طوفان کجا هرچه کوی ات دورتر، دل تنگ تر، مشتاق تر در طریق عشقبازان مشکل آسان کجا کاتبان گفتند شب، تکثیر گیسوى تو است نور خورشید انعکاس چشمه ى روى تو است بى قرار دیدنت این خاک باران خورده است خواب ...

یار وداع می‌کند، تاب وداع یار کو؟ وعده‌ی وصل می‌دهد، طاقت انتظار کو؟ نسبت روی خوب او با مه و مهر چون کنم؟ عارض مهر و ماه را طره‌ی مشک‌بار کو؟ یار نو و بهار نو باعث مجلس است و می ساغر لاله گون کجا؟ ساقی گل عذار کو؟ وه! که بر آستان تو گشت رقیب معتبر پیش سگ درت مرا این قدر اعتبار کو؟ طبع هلالی از جهان سوی عدم کشد ولی رفت بباد نیستی، خوش‌تر از این دیار کو؟ هلالی جغتایی ‌

. عشق کودتایی‌ست در کيميای تن و شورشي‌ست شجاع بر نظم اشياء و شوق تو عادت خطرناکی‌ست که نمی‌دانم چگونه از دست آن نجات پيدا کنم و عشق تو گناه بزرگی‌ست که آرزو می‌کنم هيچ گاه "بخشيده " نشود سعاد الصباح

غمی که چشم را خیس نکند، استخوان سوزتر است...

نگاه عجیبی به مسابقهٔ زیباترین کودک داشتم. هنوز هم نمی ‌فهمم چرا به کسانی که بچه ‌های زیبایی دارند ، تبریک می‌ گویند و جایزه می ‌دهند؛ انگار این هنر آن هاست. در این صورت چرا کسانی را که بچه ‌های معلول دارند ، تنبیه نمی ‌کنند و برایشان جریمه نمی‌ برند؟ ژان لویی فورنیه

نوع بشر باید به یاد داشته باشد که صلح هدیهٔ خداوند به مخلوقاتش نیست ، بلکه هدیهٔ ما به همدیگر است. الی ویزل

از دستهای گرم تو سخن ها خواهم گفت ، غم نان اگر بگذارد احمد شاملو

فهیمه اکبر، از خوانندگان کلاسیک و پژوهشگران فرهنگ گیلکی بود . فراگيري موسيقي را در شوروي سابق آغاز و چندین ترانه به زبان گیلکی به سبک کلاسیک منتشر کرد ترانه "ای بخفته دل" سروده ی جهانگيرخان سرتيپ‌پور(شهردار پيشين رشت و نويسنده و ترانه‌سراي نامدار گيلان) است این ترانه در البومی با 16 ترانه با صدای فهیمه اکبر در دهه 90 میلادی منتشر شد محمد نوری این اثر را بازخوانی کرده است

لاک پشت های کوچکی که تازه به دنیا آمده اند را دیده ای؟ بی اختیار به سمت دریا می روند این گـونه دوستت دارم بی اختیار

غلط است اینکه گویند: به‌دلی ره است دل‌را! دل من ز غصه خون شد... دل او خبر ندارد وحشی بافقی

کم سرمایه‌ای نیست داشتن آدم‌هایی که حالت را بپرسند ولی از آن بهتر داشتن آدم‌هایی است که وقتی حالت را می‌پرسند بتوانی بگویی : خوب نیستم البرت هوبارد

آدمی به مرور آرام می‌گیرد ، بزرگ می‌شود ، بالغ می‌شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد. آن‌ها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد. گذشته‌اش را قبول می‌کند ، نادیده‌اش نمی‌گیرد و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند ... آدمی از یک جایی به بعد می‌فهمد که از حالا باید آینده‌‌اش را از نو بسازد ، اما به نوعی دیگر می‌فهمد که زندگی یک موهبت است ، یک غنیمت است ، یک نعمت است و نباید آن ...

خیام به روایت غلامحسین ساعدی

-ورتر: برایم شعری بخوان که حالم را خوب کند. شارلوت: در آغوشت می‌گیرم، این شعری است که دوست دارم برایت بخوانم… 📖 رنج‌های_ورتر_جوان ✍🏻 گوته

من كه از دوري تو تار دلم ميلرزد تو هم اندازه ي من اينهمه دلتنگ شدي؟

اين نهايت ناشكری است كه آدم بخواهد همه نعمت‌هايی را كه در اختيارش است فقط به خاطر اين كه آن چيزی را كه ميخواسته به دست نياورده است ناديده بگيرد ... • لوئیزا می آلکوت

او از همه چيز سر خورده بود. بيشتر تنها بگردش می‌رفت و از جمعيت دوری می‌جست، چون هر كسی می‌خنديد يا با رفيقش آهسته گفتگو می‌نمود گمان می‌كرد راجع به اوست، دارند او را دست می‌اندازند. با چشم‌های ميشی رك زده و حالت سختی كه داشت گردن خود را با نصف تنه‌اش به دشواری برمی‌گردانيد، زير چشمی نگاه تحقير آميز می‌كرد رد می‌شد. در راه همه حواس او متوجه ديگران بود همه عضلات صورت او كشيده می‌شد می‌خواست عقيده دي ...

داستان‌ کوتاه داوود گوژپشت صادق هدایت  « نه ، نه ، هرگز من دنبال اين كار نخواهم رفت . بايد به كلی چشم پوشيد. برای ديگران خوش می‌آورد در صورتی كه برای من پر از درد و زجر است. هرگز، هرگز...» داوود زير لب با خودش می‌گفت و عصای كوتاه زرد رنگی كه در دست داشت به زمين می‌زد و به دشواری راه می‌رفت مانند اينكه تعادل خودش را به زحمت نگه می‌داشت. صورت بزرگ او روی قفسه سينه بر آمده‌اش ميان شانه‌های لاغر او ...

دین ، شاخص اخلاق نیست؛ بلکه اخلاق باید بر فهم ما از دین اثر بگذارد. اگر دین را در جایگاهی فراتر از اخلاق بنشانیم و آن را به سنگ عقل و دانش نپیماییم ، چیزی از آن باقی نمی ‌ماند جز ریاکاری و ظاهرگرایی ... ایمانوئل کانت دین در محدوده عقل تنها

عشق زمانی‌ست که کسی را ملاقات می‌کنی و به تو درباره تو، چیز تازه‌ای می‌گوید... آندره بروتون

می‌شود رؤیاهایم را خودم انتخاب کنم، تا آنچه را محقق نمی‌شود در خواب نبینم...؟ محمود درویش

به سید جمال الدین اسدآبادی اندیشمند بزرگ گفتند: استعمارگران همانند گرگ هستند! جمال الدین گفت: اگر شما گوسفند نباشید آنان نمی توانند گرگ باشند! چشم انسان کور باشد بهتر از این است که بینش و طرز تفکر او کور باشد!

من نه مریم که صلیب مسیحم من نه نرگس که چاه فراموشی ام من نه یاس که لولای درب کهنه ام من خارم، کو گلی که برپهلویش نشینم؟ من دودم، کو اتشی که ازان برخیزم؟ من آبم، کو رودی که دران جاری شوم؟ من بینامم بینام نام من ela

کن غریبا لی فالاحبه یرحلون .. برایم غریبه ای باش که عزیزان رفتنی اند محمود درویش

دوست داشتنت وظیفه‌ام که نبود، فریضه‌ام بود بجا آوردمش، تا پای جان، در هر مکان و در هر دقیقه‌ای. دوست داشتنت عشق که نبود، آیین بود، بدان مشرّف شدم، بی قیل و قال و بی بوق و کرنا. دوست داشتنت نماز که نبود اما گزاردمش، شبانه‌روزی هزار رکعت، به‌ وقت صبح و ظهر و شام. دوست داشتنت زکات که نداشت، اما پرداختمش، به هر دمی و به هر بازدمی به هر نفس. دوست داشتنت دینی بود که مخفیانه به آن ایمان آوردم، دینی که جز ...

چاخان عزیز نسین داستان کتاب چاخان حول یک فرد می گردد که افراد دیگر درباره ی او حرف می زنند و هر کس او را به گونه ای توصیف می کند. این فرد زبوک زاده نام دارد و آنطور که مشخص است آدم چاخانی است! نسین در این کتاب به به زبوک زاده و زبوک زاده های دیگر می پردازد و معتقد است که خود مردم هستند که امثال این افراد را در جامعه پرورش می دهند.

داستانک الکس بد یمن استعداد «آلکس» به اثبات رسید. رستورانی که در آن ظرف می‌شست یک سال بعد از آنکه کارش را کنار گذاشت، برچیده شد. مدرسه‏ای را که در آن درس می‌داد، شش ماه بعد از استعفای او، تعطیل شد و به فاصله‏ای کوتاه از خروجِ او، روزنامه را بستند. «آلکس» لبخندی زد، دستش را بلند کرد و برای پیوستن به ارتش ایالات متحده سوگند خورد. جین میل آندر

آنقدر خاص دوستت داشتم كه يك ذره از خودم را براى خودم نگه نداشتم دنيا پر از آدمهاييست مثل من كه خودشان را جايى جا گذاشتند كه ديگر هيچ جايى براى بلندشدنشان نيست

انسان‌ها همیشه «بت» می‌سازند .. بعضی‌ها با سنگ و چوب عده‌ای با باورهایشان اولی ترسناک نیست، چون با یک تبر در هم می‌شکند! ولی دومی بلایی است که هیچ جامعه‌ای از آن مصون نمانده است!

دشوار است چنان عشق بورزیم که عشق را نگه داریم و نخواهیم عشق ما را نگه دارد، دشوار است چنان عشق را نگه داریم که اگر به جایی نرسد، مجبور نباشیم آن را بازی باخته‌ای بدانیم بلکه بتوانیم بگوییم : برای چنین چیزی آماده بودم و اینطور هم اشکالی ندارد ... لودویک ویتگنشتاین

تو بر تصویر بی نقاب خویش از هر کسی قاضی تری. وقتی چشمهایت را در آینه تشخیص می دهی، دیگر چه دست وپا زدنی ست برای شناساندنشان به دیگران؟ در این نقطه است که تلاش ها، نیازها و هراس ها رنگ دیگری می گیرند و به راحتی فریبِ کف زدن های توده ی رذل و آتش عذابی فکاهی را نمی خوری

هر چقدر ما ایرانی‌ها شلنگِ قلیان به دست داریم ، این غربی‌ها کتاب در دست دارند و کتاب جزء لاینفک زندگى این مردم است ! ما چوب حماقتمان را می‌خوریم ، آن‌ها نان لیاقتشان را ! جلال آل احمد