شعر های زیبا

کسی میاد حال کنیم حشرم زده بالا

لختم دختر یا پسر بیاد

مفعولم از اصفهان کسی هست پایه حضوری

کانال سکسی تو واتساپ کسی داره؟؟

مفعولم از اصفهان کسی هست پایه حضوری

مفعولم از اصفهان کسی هست

مفعولم از اصفهان کسی هست

گروه واتساپ کی داره

مفعولم از اصفهان کسی هست

https://t.me/hamsohbatemanbot?start=inv_5beaedf1c7a9924add763bb5

Выполнен аудио вызов, установите новую версию для звонков https://welcome.tamtam.chat

سلام

سلامدوستان

لطفا نظرتون رو بگید

طراحی و ساخت کار خودمه

ببخشید یکم شلوغ کردم

امیدوارمداز شعرام خوشتون بیاد

مثلا شاعرم

من امید هنرمند

‌درود بر دوستان

بنام دوست آن خطاط سه گونه خط نوشتی یکی را او‌‌خواندی لا غیر یکی را هم‌ او خواندی هم غیر یکی را نه او خواندی و نه غیر...... او آن خط سوم منم ارادتمند شما امید هنرمند

آن دم‌که او‌بزم سفر را ساز کرد دیده لرزان گشت و‌اشک آغاز کرد آنچنان معشوق رخ از من ستاد گویا کان ایینه بر خاک فتاد اخرش رفتی و مهرم بر حراج بگذاشتی همچو‌دشنه تیغ تیز،بر پیکرم افراشتی ای سیه مژگان، دیدی بین ما فاصله افتاد زین فاصله،غافله از عالم عقب افتاد این شعر در قالب مثنوی و در باب شکست یه عاشقه این هم از شعر های خودمه،این شعر ۲۵بیت است هرکی دوست داره بقیه اش رو پست کنم‌ کامنت بزاره ارادتمند ...

بنام دوست بدیدم یک یتیم افسرده بود پوشش کز زمهریر یک پرده بود گفت ان یتیم با درد بر من این چنین کن نظر بر من تهی از خشم و کین افسوس که باشم من در این سرمای سخت شکوه از ایام‌ دارم نی ز بخت گغت؛ بی شک‌ حرف حق من می زنم گواهم گهنه دلقی کان درآن لرزان تنم گفتمش؛ برتو‌گرمای زآتش چاره است بگفتا کز نیاز مهر مادر مرا دل پاره است سوز حرفش بر دلم کرد این اثر که گیرم ار یتیمان من خبر گفتمش ؛ هی و حاضر بود ...

درآ...... برآ...... دراین سرا بمان.... بخوان.... دراین سفر بگو..... بدو...... که عشق تو تمام یک ترانه است ارادتمند شما امید هنرمند

چه قشنگ است انتظار وقتی پاییز رنگارنگ است سبز و ...... قرمز و ...‌.‌. زرد حرکت...... ایست....... مرگ. ارادتمند شما امید هنرمند

آمدی خاموش.... گاهی سرد گفتی آروم..... گاهی دروغ خوش رقصیدی..... گاهی در دل آسان دل بستم گاهی در رویا رفتی...... گاهی....... گاهی نه......برای همیشه سخت میکشم نفس...‌‌‌‌... گاهی زنده ارادتمند شما امید هنرمند

آری...‌ سلام و دگر هیچ آری..... فکر سوار بر صندلی چرخدار در تاریکی تونلی فلج آرامش را در جهنم نقاشی میکند شاعر امید هنرمند

دروغ بگو اینه بگو که من تنها نیستم بگو که من مونسش رادیده ام شانه زدن موی یار دیده ام بوسه های یواشکی واغوش گرفتنهای محکم را دیده ام دروغ بگو اینه تا سنگ برایت پیدا نکردم دروغ بگو کلاغ

چشم مشتاق تماشاست اگر بگذارند خنده پنجره زیباست اگر بگذارند من از اظهار نظر های دلم فهمیدم عشق هم صلحب فتواست اگر بگذارند دل برنایی من این همه بیهوده مگرد خانه دوست همین جاست اگر بگذارند روستا زاده ام و سبر تر تز برگ درخت سینه ام وسعت دریاست اگر بگذارند غضب الوده نگاهم نکنید ای مردم دل من مال شماهاست اگر بگذارند

چه بگویم سحرت خیر؟ تو خودت صبح جهانی من شیدا چه بگویم؟ که تو، هم این و هم آنی به که گویم که دل از آتش هجر تو بسوخت؟ شده‌ای قاتل دل حیف ندانی که ندانی همه شب سجده برآرم که بیایی تو به خوابم و در آن خواب بمیرم که تو آیی و بمانی چه نویسم که قلم شرم کند از دل ریش‌ام بنویسم ولی افسوس نخوانی که نخوانی من و تو اسوه عالم شده از باب تفاهم که من‌ام غرق تو و تو به تمنای کسانی به گمانم شده‌ای کافر و ترسا ...

سلام

فعلا ۲ تایی هستیم

سلام خوش اومدی

درمکه که رفتم، خیال میکردم دیگر تمام گناهانم پاک شده است غافل از اینکه تمام گناهانم گناه نبوده و تمام درستهایم به نظرم خطا انگاشته و نوشته شده بود...درمکه دیدمخدا چند سالیست که از شهر مکه رفته و انسانها به دور خویش میگردند... در مکه دیدم هیچ انسانی به فکر فقیر دوره گرد نیست... دوست دارد زود به خدا برسد و گناهان خویش را بزداید... غافل از اینکه آن دوره گرد خود خدا بود. درمکه دیدم خدا نیست و چ ...

من اینجا باز هم تنهاتر از همیشه باز خاطراتت به سمت تنهایی‌ام هجوم می‌آورند و باز خاطره های تنهایی‌ام دیگر خاطره‌ها به تکرار روزهایم عادت کرده‌اند دیگر تمامی لحظات زندگیم را می‌شناسند باز تنها شده‌ام خاطراتت تمام می‌شوند سکوت تلخی روزهای خسته‌ام را فرا می‌گیرند باز تنها می‌شوم اما نه شاید تنهاتر از همیش

قطار می رود  تو می روی  تمام ایستگاه می رود  و من چقدر ساده ام  که سالهای سال  در انتظار تو کنار این قطارِ رفته ایستاده ام  و همچنان  به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام ! 

پنج وارونه چه معنا دارد خواهر کوچکم از من پرسید من به او خندیم گفت روی دیوار درختان دیدم باز هم خندیدم می گفت پسر همسایه پنج وارونه به مریم می داد انقدر خنده برم داشت که طفلک ترسید گفتم بعدها که غم سقف خانه دلت را خم کرد بی گمان میفهمی پنج وارونه چه معنا دارد

معلم چو آمد . به ناگه کلاس            چو شهری فروخفته خاموش شد سخنها به ناگفته در مغزها               به لب نارسیده فراموش شد معلم ز کار مداوم . مدام                   غضبناک و فرسوده و خسته بود جوان بود و در عنفوان شباب             جوانی ازو رخت بربسته بود سکوت کلاس غم آلود را                  صدای درشت معلم شکست ز جا احمدک جست                        بند دلش از آن بیخبر بانگ لباس پر از وصله و ژند ...