✨یک سبد شاعرانه✨

ما اناری بودیم بر لب شاخه‌‌ای از نور تهی گونه‌هامان بی‌رنگ سرخی سیلیِ خورشید به روی دلمان پیدا بود! همه جا غرق سکوت باد هم می‌لرزاند همه‌جا را به تکانی مرموز؛ روزگاری که پر از خلوت و تنهایی بود کسی از دور آمد سایه‌ی دار برایش خوش بود به نگاهی دل ما را دزدید جفتِ آن چشمانش شیطنت داشت عجیب گونه‌هایش مهتاب زلفش از شب بسیار؛ روزی آمد که نیامد دیگر دلمان تاب نداشت ناگه افتاد و شکست. وقتی از راه رسید ...

مثلا یکی بیاید که با امدنش تنهایی‌هایمان را بیشتر نکند. مثلا بعد از اَندی‌سال کار شبانه ‌روزی‌مان، نگویند شانس داشتی. مثلا خدا بیشتر از طاقتمان امتحانمان نکند. مثلا مهربانمان شوند وقتی مهربان نداریم. مثلا وقتی حواسمان نیست بغلمان کنند. مثلا حالمان را از پشت لبخندمان بفهمند. مثلا صبح بیدار شویم و ببینیم زندگی‌مان پیام گذاشته برایمان! حال خوب مثلا یعنی همین چیزها. الهه برزگر @sabadeavaz

ما ساکتانِ غرق در آوار خویشیم ما بی‌همانِ تنهای پر حرفیم باور مکن های‌و‌هوی‌مان را ما صبح‌ها حرف‌ قورت می‌دهیم شب بغض‌هایمان را ! های تنهایی بی‌خانمان گرد ما پرسه میزنی تو چرا؟ ما که با یک استکان چای هم مست می‌شویم. الهه برزگر @sabadeavaz

های! پریِ کوچکم گوش کن آدمهای این شهر رفته‌اند از خویش از هیچکدامشان نپرس آبادی کجاست کاسه‌ات را برمیدارند پُرَش میکنند از یک مشت خاطره گمان نکن خاطره‌ها خوبند خاطره‌ها شب می‌زایند؛ پریِ کوچکِ من تو همانقدر خوبی که آب خنک، وسط یک روز تابستان خوب، مثل یک جلد کتاب ناب مثل شب‌بو، مثل یاس به من نگاه کن فقط به من نگاه کن تو بگو خیابان آسمان کوچه‌ی ماه می‌آیم! الهه برزگر @sabadeavaz

حموم عمومی هیچ وقت به خوبی نمره نیس. حکایت بعضیاس. از عمومیا نباید انتظار خاص بودن داشته باشی. الهه برزگر @sabadeavaz

ادمها با امدنشان که هیچ، حتی با نیامدنشان هم خاطره میسازند. هرچقدر هم که گمان کنی میتوانی ته ماجرایت را عوض کنی اما باز همه چیز برمیگردد سر خانه‌ی اول و مجنون بدون لیلی میمیرد. میدانی! خاطره‌ها رنگ دارند. عطر دارند. خاطره‌ی هر آدمی صدا دارد. صدایی که تا دنیا دنیاست میتواند توی گوشَت زنگ بزند. حتی خاطرات خوش هم یک روز درست مثل یک خنجر تیز توی جانت فرود می‌آید و ناکارت می‌کند. جانِ‌من، ته قصه را که ...

Wall

ببین رفیق، واسه هیچکس مهم نیس تو چه حالی داری! واسه کسی مهم نیس چه دردایی رو داری تحمل میکنی. واسشون واقعا مهم نیس دلتنگی یا نیاز به حرف زدن داری یا اصلا میخوای تنها باشی. حتی نزدیک‌ترین دوستت هم نمیتونه بفهمه تو چی تو دلت میگذره. چون اونا جای تو نبودن. اونا جای تو زندگی نکردن تا بفهمن دلیل انتخاب چی بوده یا الان چرا اینجوری پای احساست داری جون میکنی! بقیه فقط میتونن مدت کوتاهی کنارت باشن و بنا به ...

🔸️داستانک محله‌مون انقدرام بزرگ نبود اما باز همه ادماشو نمی‌شناختم. بعضی وقتا که میخواستم برم از داروخونه یه ماسک جدید برای بابا بخرم میدیدمش. خاله ملیحه که پریروز اومده بود خونمون میگفت دختره حیف شده و هنوزم ازدواج نکرده. نمیدونستم درباره‌ی کی دارن صحبت میکنن. گفتم: کی رو میگین خاله؟ گفت: بابا همین زری دیگه. کارمند داروخونه‌ی سر خیابون. تازه حساب کار دستم اومد. زری دختری که دیگه همسن مامان‌اینا ...

تقصیر خودمان هم نیست! دلتنگی‌هایمان که به مرز هشدار می‌رسد دوباره همه چیز را میگذاریم لای نمد و به طریقی خود را قانع می‌کنیم که سری به او بزنیم و دلمان باز شود. همینکه هربار احساسات یک طرفه‌یمان را می‌گذاریم پای اینکه حتما سرش شلوغ شده و کار دارد، همین که حقی برای دوست داشته شدنمان قائل نمی‌شویم، همین که مدام از اشتباهاتش می‌گذریم مبادا دوباره در کوره‌ی تنهایی‌هایمان بسوزیم، همین که گاه گاهی که سر ...

Wall

Wall

بعضی چیزها برای یک عمر غیرممکن می‌مانند. نه که آدم خودش عقلش نرسد خوب و بدش را از هم سوا کندها نه؛ نمی‌شود. بعضی‌چیزها عقل و منطق سرشان نمی‌شود. کار دل است. این دل لعنتی که همه‌چیز را خراب کرده! مثل دوست‌داشتن کسی که خوب می‌دانی فکر کردن به او توهین به غرور خودت است اما هرچقدر زمان بگذرد فقط نفس است که نمیکشی. واقعی‌ها را نمی‌شود عوض کرد. می‌خواهد آدم باشد، کار باشد، فکر باشد یا یک احساس! بعضی‌ها ...

همیشه یک تکه از زندگی روی دل ادم میماند. زخم میشود. تاول میزند و جایش تا ابد برایمان باقی میماند. مثلا وقتهایی که دویدیم و به هیچ‌کجا نرسیدیم. یا همان روز که محبتمان را دریغ نکردیم ولی وقتی نوبتمان شد سر برگرداندند و رفتند. یا زمانی که خواستیم و نخواست. آن وقت‌ها بود که ما لال شدیم. یک جایی همان روزها بود که برای یک عمر دیگر نمی‌دانستیم باید با خاطراتمان که آینه‌ی دقمان شدند چه کنیم. یک روز ناگ ...

ادمها این روزها به وقاحتشان می‌گویند حق انتخاب. تو به دل نگیر! الهه برزگر @sabadeavaz

یک عمر با "ترس از دست دادن" همه چیز را از دست داده‌ایم. ترسیدیم بروند محبتمان را زیاد کردیم. ترسیدیم از دستمان ناراحت شوند از خودمان مایه گذاشتیم. ترسیدیم زانویشان زخمی شود ما به‌جایشان زمین خوردیم. ما ترسیدیم و نفهمیدیم که این جام بلاخره یک روز سرریز می‌کند. درست فهمیدی رفیق، زیاد که دوستشان داشته باشی هار می‌شوند . گمان می‌کنند کسی شده‌اند. تمام! الهه برزگر @sabadeavaz

خیابونا هرروز و هرروز پر از آدم‌هاییه که توی سرشون دارن خاطره‌ای رو مرور می‌کنن. "کاش برگردی" "بدون تو حال زندگی کردن ندارم." "هنوزم کسی مثل من نمیتونه دوسِت داشته باشه." "یعنی الان داری چیکار می‌کنی؟" "دلم واسه صدات تنگ شده." " کاش اون روز زمان می‌ایستاد." "نمیشه مثل قبل باشیم؟" آدما هرروزشونو اینطوری می‌گذرونن. با خاطره‌ی کسی که یه روز کنارش از ته دل خوشحال بودن. ادما فقط یک روز زندگی می‌کنن. و ...

بزرگراه‌ها،اتوبان‌ها،جاده‌ها و خیابونای کوچیک و بزرگ که تو هرشهری طلوع خورشید رو به غروبش وصل میکنه همینطوری ساخته نشدن! همشون برای پیشرفت دنیا ، اجر به آجر خاطراتی که توی دیوارای خونه‌ها خوابیده بود خراب کردن و از روش رد شدن. خونه‌هایی که هرکسی رو یاد یه چیزی مینداخت. یاد بابابزرگ.یاد مامانبزرگ. یاد خان عمو. یاد دایی کوچیکه‌ای که همیشه شیطون بود. یا مثلا، یاد پنجره‌ای که پشتش کسی به انتظار می‌ایس ...

هوهوی پاییز باشد یا کولاک زمستان چه فرق می‌کند این رفت و آمد‌ها احوال من همیشه در پستوی زلف تو چرخیده گره خورده و با خودش گلاویز شده دیگر تو بخندی میخندم تصدق‌ات صورتیِ من رنگِ سرخِ عنّابیِ من گوش کن باران آمده قرار است گلها جوانه بزنند قارچ‌های سفید در بیایند خاک عطر بزند به چارقدش قرار است شیطنت کند روزگار درست مثل زلف‌های تو صورتیِ من رنگِ سرخِ عنّابیِ من.. الهه برزگر @sabadeavaz

Wall

اون وقتا همش بهش می‌گفتم سیگار نکش. برات خوب نیست. می‌گفتم اون وامونده رو بزار کنار در عوض به‌جاش یه شکلاتی چیزی بخور. آخه از سیگار بدم میومد. اما همش یه نخ می‌گرفت دستش. درحالی که داشت می‌رفت بیرون یه لبخند میزد و می‌گفت: خیلی دوسِتون داریما.. یادم می‌رفت همه چی . اصلا دیگه نمی‌دونستم واسه‌ی چی داشتم باهاش بحث می‌کردم. آخه لبخنداش لبخند که نبود.زندگی بود. هرروز اگه خنده‌هاشو نمی‌دیدم روزم روز ن ...

یه روزی یه برگ روی یه شاخه‌ی بلندی بود که دلش با هیچ نسیمی اینور اونور نمیشد اما وقتی بادو دید هوش و حواسشم پرید دیگه هیچ عشقی براش پاک و قشنگتر نمیشد تنش عطر دستای باد وزون گرفته بود عقلشو عشق یه رهگذر با خودخواهی پروند اخه باد هرجایی بود، به عشق اون وفا نکرد یه روزی رفت و نیومد و دل برگو شکوند دیگه تنهایی یه گوشه مینشست غصه میخورد ولی از مرور اون خاطره‌ها نمی‌برید دلش از غربت بی‌کسی یه روز ...

پاییز با مهرش آمد که دلمان شکست وای به حال من که با لبخند آمده‌ای.. الهه برزگر @sabadeavaz

🍂 wall @sabadeavaz

🍂wall @sabadeavaz

امروز من به پیامبری جدید ایمان آوردم. معجزه‌اش چند کلمه حرف بود. از زبان تو گفت چقدر زیبایی؛ و من زیبا شدم. الهه برزگر @sabadeavaz

بی کلام پردرخواست شما آتاناسیا/ مهرزاد خواجه امیری 👆

این هم دوتا بی کلام دیگه از سامان احتشامی👆

بی کلام خزان عشق /سامان احتشامی درخواست شما

دوباره پاییز دوباره پاییز دوباره فصل نیامدن تو امروز مرد همسایه دلش را در گلوی نی می‌ریخت درد می‌نواخت مرغان ساکن کاج، سکوت می‌گفتند و باد ، آمده بود تا حرکتی به سکون آبادی بریزد و من، و من دلهره‌ی نیامدنت را در آن‌سوی شعرهایم پنهان کرده‌ام همچنان کنار درب می‌نشینم جان من دوباره پاییز دوباره فصل نیامدن تو.. بیا و امسال این فصل پرتکرار را خط بزن بیا این پاییز با هم انار بچینیم پابه پای آب‌ها بد ...

🔆 نام کتاب: خانه‌ای که در نداشت 🔆نویسنده: الهه برزگر 🔆ناشر: گیوا 🔆طرح جلد: عباس سعدی .⬇️ 🔆قسمتی از کتاب: ..گفتم :"ببین من الان گیجم. یکم بیشتر میشه توضیح بدی منم بفهمم قضیه چیه؟!" پوفی کشید و گفت: -"خیلی خب باشه. از شما زمینیا بیشتر از این انتظار نمی رفت. حالا فهمیدی که ادعای داناییتون مثل یه حرف خنده‌داره؟! ببین ما لیست همه ی شما هیولاهارو داریم و روزانه هزاران نفر از ما مشغول بررسی و سو ...

قاصد کوچکی از راه دراز خبر آورده که می‌باید زیست تا به کی غرق سکوت؟ تا کجا غصه‌و غم؟! قاصدک، قاصد کوچک من زندگی چیزی نیست که در آن غرقم من! خانه‌ای خالی از عشق خالی از زمزمه‌ها قاصدک، قاصد کوچک من ترسم از تنهاییست ترسم از خورشیدست که بسوزاند دل و هوایی که دریغم کند از یک جرعه نفس من شبانگاهان را جملگی بیدارم روزها می‌خوابم روزهایی که همه تنهایند ولی از جام تظاهر قدحی می‌نوشند قاصد کوچک من به سراغ ...

سال آخر دبیرستان بودم که یه روز به یه جشنی دعوت شدم. چادر چاقچور کردیم و با چند تا از بچه‌های فامیل رفتیم . یادم نیست مناسبتش چی بود اما یکی از اعیاد مذهبی بود. توی فضای باز بود و کلی آدم اونجا جمع شده بودن. حواسم نبود اما دیدم یکی اومد رو سِن و آواز خوند. حواسم نبود اما دیدم صداش چقد قشنگه. حواسم نبود اما دیدم حواسش به منه. حواسم نبود که حتی مردم هم متوجه نگاه‌هاش بهم شدن. حس عجیبی بود. فقط داشتم ...