مطرود آگاه

باد دلتنگ آخر شهریور بودی؛ دفعتاً آمدی لباس‌های پشمی را در گنجه جُستی و چون خزان از ساق‌هایم بالا خزیدی رنگ دنیایم را عوض کردی همه‌چیزم را به باد دادی و خیلی زود در اولین برف گم شدی رهایم کردی چون دبستان متروکه‌ای که شیشه‌هایش را سنگ زده باشند... جواد گنجعلی

. عشق کودتایی‌ست در کيميای تن و شورشي‌ست شجاع بر نظم اشياء و شوق تو عادت خطرناکی‌ست که نمی‌دانم چگونه از دست آن نجات پيدا کنم و عشق تو گناه بزرگی‌ست که آرزو می‌کنم هيچ گاه "بخشيده " نشود سعاد الصباح

خواب هایم بوی تن تو را می دهد نکند آن دورترها نیمه شب در آغوشم می گیری...؟ فدریکو لورکا

أنت لست لی ولکنی أحبک مازلت احبک وحنینی إلیک یقتلنی تو از آن من نیستی اما تو را دوست دارم هنوز تو را دوست دارم و دلتنگی‎ات مرا می‎کشد.

مثل آن مرداب غمگینی که نیلوفر نداشت حال من بد بود اما هیچ کس باور نداشت! خوب می دانم که "تنهایی" مرا دق می دهد عشق هم در چنته اش چیزی از این بهتر نداشت! آنقدر می ترسم از بی رحمی پاییز که ترس من را روز پایانی شهریور نداشت! زندگی ظرف بلوری بود کنج خانه ام ناگهان افتاد از چشمم، ولی مو برنداشت! حال من، حال گل سرخی ست در چنگ مغول هیچ کس حالی شبیه من به جز "قیصر" نداشت! قیصرامین_پور

دلتنگ توام جانا هردم که روم جایی با خود به سفر بردم یاد تو و تنهایی رفتم که سفر شاید درمان دلم گـردد رفتن نبُود چاره وقتی که تو اینجایی از کوی تو رفتم من تا دل بشود آرام بیهوده سفر کردم وقتی که تو ماوایی با یک غزل ساده از عشق تو میگویم آخر چه شود حاصل جز غصه و رسوایی در حسرت دیدارت بیخوابم و بیدارم یاد دل من هستی؟ ای مظهر زیبایی تلخست همه ی عمرم از شدت دلتنگی یا سوی تو باز آیم؛ یا اینکه تو می ...

بر گو که چه می جویم، بنما که چه می خواهم چون شد که در این وادی، سرگشته و گمراهم؟ از عشق اگر گویی، می جویم و می جویم وز یار اگر پرسی، می خواهم و می خواهم در عالم هشیاری، از بی خبری مستم در گوشه ی تنهایی، از بیخودی آگاهم گر مهر نیم آخر، هر شب ز چه می میرم؟ گر ماه نیم آخر، هر دم ز چه می کاهم؟ در دامنی افتادم، گفتی که مگر اشکم از خویش برون رفتم، گفتی که مگر آهم ویرانه ی متروکم: نه بام و نه دیواری ...

من هستم و دلی بیقرار، حالی آشوب، و غمی که مرا تنگ در آغوش گرفته. میشود برای آرامشم پیش قدم شوی؟ میشود بیایی؟ …

حالا تو چشم‌های منی ابرشو ببار تا قطره قطره گریه به حال خودم شوی عاشق نمی‌شوی سر این شرط بسته‌ام نه... حاضرم ببازم و مال خودم شوی... مهدی فرجی

محبوبم ؛ من تمام گل ها را از باغچه ی لبان تو چیده ام و شرابم را از تاکستان چشمان تو به بار آورده ام محبوبم ؛ انگشتری هایم نشانِ معادن طلای تو را دارند و زیر پای شعرهایم امضای توست ای بلند بالاتر ازتمام بادبان ها ای فضای چشمانت به پهنای آزادی تو زیباتری زیباتر از تمام کتاب هایی که نوشته ام و خواهم نوشت زیباتر ازتمام شعرهایی که سروده ام و خواهم سرود آه محبوبم تو حتی از خودت هم زیباتری... نزار ...

بعد از تو دلم؛ پستوخانه‌ای که به تاریکی خو کرد قفلی که کلیدش گم شد گویشی که مردم به فراموشی سپردند بعد از تو دلم درخت سرگردانی شد در باد بوتۀ تنباکو در تدخین مورچه‌ای با بار گندم در حصار آب ماه آوازهای چوپانان را به قلعه آورد و ما زیر نور زرد آنقدر گریه کردیم که پوست دیوارها ترک خورد بعدِ تو دست‌ودلم به‌کار نرفت افسردگی تا دندان‌ها رسوخ کرد و النگوهای مادر از صدا افتاد با من چه‌کردی غم‌ات مان ...

دوست‌داشتن تو تحمل زندگی را آسان کرده رنج توأمان دوری و دیدن آدم‌ها را

از در درآمدی و من از خود به در شدم گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم دستم نداد قوت رفتن به پیش یار چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم من چشم از ...

پناه می‌برم به خلوت شعر از شرّ جنگ جهانی سوم از دروغِ مصلحتیِ زندگی از سیب و سیل و سرمه‌دان نقره به خلوت شعر پناه می‌برم به عود و ادویه به نخستین خاطرات خانۀ پدری به خواب کودک دبستانی در قطاری که به قم می‌رفت، به بوی رقیق پرتقال در شب‌های زمستان پناه می‌برم به شعر از شرّ شیطانِ رانده‌شده! جواد گنجعلی

در این خاک زرخیز ایران زمین نبودند جز مردمی پاک دین همه دینشان مردی و داد بود وز آن ، کشور آزاد و آباد بود چو مهر و وفا بود خود کیششان گنه بود آزار کس پیششان همه بنده ی ناب یزدان پاک همه دل پر از مهر این آب و خاک پدر در پدر آریایی نژاد ز پشت فریدون نیکو نهاد بزرگی به مردی و فرهنگ بود گدایی در این بوم و بر ننگ بود کجا رفت آن دانش و هوش ما که شد مهر میهن فراموش ما ؟ که انداخت آتش در این بوستا ...

بی‌تو نه بوی خاک نجاتم داد نه شمارش ستاره‌ها تسکینم... چرا صدایم کردی؟ حسین پناهی

اگر شیطان در حقیقت وجود داشته باشد , چرا مطابق عقیده ما باید شرورتر از انسان باشد؟ خواهید گفت برای اینکه عاقلتر و چیزفهم‌ تر و باهوشتر از ماست، ولی کسی که عاقلتر و چیزفهم‌ تر و باهوش‌ تر از ماست چگونه ممکن است شرارت کند؟ بیچاره شیطان که در کرهٔ خاک بدنام است. زیرا شیطان جز خود ما هیچکس نیست و ما به امید این که خویشتن را در حضور خودمان تبرئه کنیم ، تمام کینه‌ ها و حسدها و دشمنی‌ ها و بیرحمی‌ های ...

خرافاتی که آنها به شما آموخته‌اند برای آن نیست که شما را از خدا بترسانند، بلکه برای آن است که شما از خود آنها بترسید. فرانسوا ولتر

می‌دانی، ما می‌خواستیم دنیا را عوض کنیم، حالا می‌بینم فقط خودمان عوض شده‌ایم. هوشنگ گلشیری

‏کتاب به او فرصت گریختن از نوعی زندگی را می‌داد که هیچگونه رضایت خاطری از آن نداشت... بار_هستی میلان_کوندرا⁩

🔝 سارا سلام اشهدُ اَن لا اِلهَ تو با چشم‌های سورمه‌‌ای‌ات لا الهَ مست... محمدحسین بهرامیان

هراس من باری همه مردن در سرزمینی‌ست که مزد گورکن از آزادی آدمی، افزون‌تر باشد... شعر : احمد شاملو خوانش : عباس کیارستمی

آن عشق که در پرده بماند به چه ارزد؟ عشق است و همین لذت اظهار و دگر هیچ...

من اين آواز پاكت را درين غمگين خراب آباد، چو بوي بالهاي سوخته ات پرواز خواهم داد بخوان آواز تلخت را، ولكن دل به غم مسپار... مهدی اخوان ثالث

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود از دم صبح ازل تا آخر شام ابد دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین ...

📚مساله فلسفی انتخاب در تمثیل لاک پشت🐢 📍در زمان‌های قدیم مردی (که دوست داشت به انصاف مشهور شود) زندگی می‌کرد. روزی از بیابانی می‌گذشت که به یک لاک پشت بزرگ و زیبا برخورد. او بسیار گرسنه بود و سوپ لاک‌پشت را هم خیلی دوست داشت. مرد بی توجه به خواهش و التماس لاک‌پشت، آن را در کیسه‌اش می‌اندازد و به خانه برمی‌گردد و یک دیگ بزرگ آب جوش روی اجاق می‌گذارد. اما برای اینکه مطابق څلقش رفتار کرده باشد (و ...

خصوصیات انسان یکی از متداول ترین خرافات این است که خیال می کنیم هر انسان خصوصیات مشخص و منحصر به فرد دارد. به همین دلیل است که اشخاص را به : مهربان، ظالم، عاقل، احمق، فعال، بی تحرک وغیره و غیره متصف می کنیم. اما این طور نیست. انسان چون رودخانه ای یک جا باریک، یک جا پهن، جائی تند وتوفنده وجائی نرم و آرام، گاهی سرد و گل آلود وگاه گرم وشفاف است. انسان نیز چنین کیفیتی دارد. او مجموعه ای از صفات مختلف ...

داستان‌_کوتاه سمائل | قسمت سوم ... یک روز که اسکوارتسف مشغول اسباب‌کشی به آپارتمان جدید خود بود مرد ژنده پوش را برای بستن و جابجا کردن اثاث خانه به کار گرفت. آن روز او هوشیار و عبوس و خاموش بود؛ به مبلها تقریبا دست نمی‌زد، سرش را می‌انداخت پایین و از پی گاری‌ها راه می‌افتاد و حتی نمی‌کوشید که فعال بنماید. از شدت سرما کز کرده بود و هربار که گاریچی‌ها ناتوانی و تنبلی و پالتو اربابی پاره پوره اش را ...

داستان‌کوتاه سمائل | قسمت دوم ... اگر هم روزی از سر اهمال محبت کنید و حاضر شوید تن به کار بدهید یقین می‌دانم در صدد یافتن کاری خواهید بود که فقط دست روی دست بگذارید و حقوق و مزایای کلان بگیرید! راستی میانه‌تان با کار یدی چطور است؟ لابد به شغل سرایداری یا کارگری در کارخانه هم علاقه ندارید! آدم پر مدعا که به اینجور کارها تن نمی‌دهد؟ سمائل به تلخی لبخند زد و زیرلب گفت: - به خدا قسم که استدلال‌های ع ...

داستان‌_کوتاه سمائل | قسمت اول - آقای محترم! لطفا به یک انسان بدبخت و گرسنه توجه مختصری بفرمایید. از سه روز به این طرف لب به غذا نزده‌ام... به خدا قسم نه پولی دارم، نه سرپناهی که شب را در آن بیتوته کنم... هشت سال آزگار معلم روستایی بودم اما... اما از برکت دسیسه چینی‌های انجمن محلی، شغلم را از دست دادم... قربانی گزارش‌های مجعول شدم، و حالا حدود یک سال است که بیکارم... اسکوارتسف، قاضی محكمه صلح، ب ...

دلم گرفته برایت به سینه میزندم سر دلی که کرده هوایت دلی که کرده هوای کرشمه های صدایت نه یوسفم نه سیاوش به نفس کشتن و پرهیز که آورد دلم ای دوست، تاب وسوسه هایت تو را ز جرگه ی انبوه خاطرات قدیمی برون کشیده ام و نهاده ام به صفایت تو سخت و دیر به دست آمدی مرا و عجب نیست نمی کنم اگر ای دوست! سهل و زود، رهایت گره به کار من افتاده است از غم غربت کجاست چابکی دست های عقده گشایت؟ به کبر شعر مبینم که ت ...

دلتنگی خوشهٔ انگور سیاه است لگدکوبش کن لگدکوبش کن بگذار ساعتی سربسته بماند... مستت می‌کند اندوه! شمس لنگرودی

رنگ انتظار از دید هرکسی متفاوت است. یکی به رنگ در، یکی به رنگ گل‌های توی باغچه، دیگری به رنگ خیابان، آن یکی شاید آبی، به رنگ آسمان. بستگی دارد که آدمی، به کدام سمت خیره مانده باشد …

ما را کبوترانه وفادار کرده است آزاد کرده است و گرفتار کرده است بامت بلند باد! که دلتنگی‌ات مرا از هر چه هست غیرِ تو بیزار کرده است خوشبخت آن دلی که گناهِ نکرده را در پیشگاهِ لطفِ تو اقرار کرده است تنها گناهِ ما طمعِ بخششِ تو بود ما را کرامتِ تو گنه‌کار کرده است چون سرو سرفرازم و نزدِ تو سر به زیر قربانِ آن گلی که مرا خوار کرده است - فاضل نظری ‌

‌ ترسویی میخواهی در میانه باشی...!! نه دوستم داری و نه نبودنم را می خواهی... غسان کنفانی

برای همۀ ما همۀ روزها فراموش می‌شوند به‌جز همان یک‌روز که نشانی آن را به هیچ‌کس نگفته‌ایم. محمدرضا عبدالملکیان

من کجا، باران کجا و راه بى پایان کجا آه این دل دل زدن تا منزل جانان کجا اى حریر از شانه هایت ریخته تا راه من عطر خوبت را بگو آخر کنم پنهان کجا من غریق رود هاى خفته در نام توام مرغ دریایى کجا و بیم از طوفان کجا هرچه کوی ات دورتر، دل تنگ تر، مشتاق تر در طریق عشقبازان مشکل آسان کجا کاتبان گفتند شب، تکثیر گیسوى تو است نور خورشید انعکاس چشمه ى روى تو است بى قرار دیدنت این خاک باران خورده است خواب ...

یار وداع می‌کند، تاب وداع یار کو؟ وعده‌ی وصل می‌دهد، طاقت انتظار کو؟ نسبت روی خوب او با مه و مهر چون کنم؟ عارض مهر و ماه را طره‌ی مشک‌بار کو؟ یار نو و بهار نو باعث مجلس است و می ساغر لاله گون کجا؟ ساقی گل عذار کو؟ وه! که بر آستان تو گشت رقیب معتبر پیش سگ درت مرا این قدر اعتبار کو؟ طبع هلالی از جهان سوی عدم کشد ولی رفت بباد نیستی، خوش‌تر از این دیار کو؟ هلالی جغتایی ‌

. عشق کودتایی‌ست در کيميای تن و شورشي‌ست شجاع بر نظم اشياء و شوق تو عادت خطرناکی‌ست که نمی‌دانم چگونه از دست آن نجات پيدا کنم و عشق تو گناه بزرگی‌ست که آرزو می‌کنم هيچ گاه "بخشيده " نشود سعاد الصباح

غمی که چشم را خیس نکند، استخوان سوزتر است...

نگاه عجیبی به مسابقهٔ زیباترین کودک داشتم. هنوز هم نمی ‌فهمم چرا به کسانی که بچه ‌های زیبایی دارند ، تبریک می‌ گویند و جایزه می ‌دهند؛ انگار این هنر آن هاست. در این صورت چرا کسانی را که بچه ‌های معلول دارند ، تنبیه نمی ‌کنند و برایشان جریمه نمی‌ برند؟ ژان لویی فورنیه

نوع بشر باید به یاد داشته باشد که صلح هدیهٔ خداوند به مخلوقاتش نیست ، بلکه هدیهٔ ما به همدیگر است. الی ویزل

از دستهای گرم تو سخن ها خواهم گفت ، غم نان اگر بگذارد احمد شاملو