مطرود آگاه

داستان کوتاه :حیات سیاسی یوسف رستم نویسنده: احسان عبدی پور اجرا: احسان عبدی گور

ارغوان این چه رازیست که هر بار بهار با عزای دل ما می‌آید؟ که زمین هر سال، از خون پرستوها رنگین است وین چنین بر جگر سوختگان داغ بر داغ می‌افزاید؟ ارغوان، پنجه خونین زمین دامن صبح بگیر وز سواران خرامنده خورشید بپرس کی بر این دره غم می‌گذرند؟

دلم يك داستان عاشقانه از جنس تو مى خواهد كه هر چه بخوانمش تمام نشود.

با خودمان می‌گوییم عادت می‌کنیم و با صراحت زیادی این جمله را تکرار می‌کنیم آن چیزی که هیچ‌کس نمی‌پرسد این است که به چه قیمتی عادت میکنیم؟! ژوزه ساراماگو

اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزار دهنده ای است تنها خوشبخت بودن ، در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است .

* از بس که چو شمع از غم تو زار بسوزم گویم نچنانم که دگربار بسوزم بیم است که از آه دل سوخته هر شب نه پردهٔ افلاک به یکبار بسوزم زان با من دلسوخته اندک به نسازی تا من ز غم عشق تو بسیار بسوزم دانی که ز تر دامنی و خامی خود من چندان که بسوزم نه به هنجار بسوزم ترسم که اگر سوخته خواهند من خام در آتش عشق افتم و دشوار بسوزم تا چند تنم پردهٔ پندار به خود بر وقت است که این پردهٔ پندار بسوزم ای ساقی جان جام م ...

گفتی که دیر و زود به‌حالت نظر کنم آری کنی چو بر سر خاکم گذر کنی سعدی

دوست نزدیکتر از من به من است وین عجب تر که من از وی دورم چه کنم با که توان گفت که دوست در کنار من و من مهجورم سعدی

گفتم مرو رفتی و بد بیراه رفتی بس تند میرانی نگه کن تا نیفتی بوی بهاران بود و ذوق میگساران یادش بخیر آنگه که چون گل می شکفتی هنگام بیداریست ای گم کرده دیدار چون چشم بخت من عجب بیگاه خفتی خود را ز چشم خویشتن نتوان نهان کرد گیرم خدارا نیز ازخود می نهفتی بر فرق همراهان چه آواری فرو ریخت برفی که از بام سرای خویش رفتی باور نمی آید هنوزم از دل تو کز مهر یاران کهن دل بر گرفتی قدر تو من می دانم و می ...

شدی با من صدا یا صاعقه یا رعد یا باران شدم با تو شکاف سقف،درز دیوار، در، چتر آویزان شدی با من کمی خواهش، کمی عاشق، کمی دلتنگ شدم با تو کمی چپ کرده ی چپ کوک بدآهنگ شدی با من غزل، دیوان حافظ ، خمر چل ساله شدم با تو غزل خوان و خراب و دنگ و بدحاله شدی با من ستاره، ماهپاره، خواب گهواره شدم با تو به خواب پاره، پاره پاره، پاره شدی با من خوراکی، نوش دارو، طعم یک گیلاس شدم با تو فقط احساس یا احساس یا احساس ...

خبر از عیش ندارد که ندارد یاری دل نخوانند که صیدش نکند دلداری جان به دیدار تو یک روز فدا خواهم کرد تا دگر برنکنم دیده به هر دیداری یعلم الله که من از دست غمت جان نبرم تو به از من بتر از من بکشی بسیاری غم عشق آمد و غم‌های دگر پاک ببرد سوزنی باید کز پای برآرد خاری می حرام است ولیکن تو بدین نرگس مست نگذاری که ز پیشت برود هشیاری می‌روی خرم و خندان و نگه می‌نکنی که نگه می‌کند از هر طرفت غمخو ...

دوست نزدیکتر از من به من است وینت مشکل که من از وی دورم چه کنم با که توان گفت که او در کنار من و من مهجورم سعدی

https://tt.me/delshodegaan گروه دوستانه مشاعره و نقد کتاب

من اهل دوست داشتنم تو اهل کجایی؟

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست تا ندانند حریفان که تو منظور منی دیگران چون بروند از نظر از دل بروند تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی تو همایی و من خسته بیچاره گدای پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم ور جوابم ندهی می‌رسدت کبر و منی مرد راضیست که در پای تو افتد چون گوی تا بدان ساعد س ...

ای کم شده وفای تو این نیز بگذرد و ا فزون شده جفای تو این نیز بگذرد زین بیش نیک بود به من بنده رای تو گر بد شدست رای تو این نیز بگذرد گر هست بی گناه دل زار مستمند در محنت و بلای تو این نیز بگذرد وصل تو کی بود نظر دلگشای تو گر نیست دلگشای تو این نیز بگذرد گر دوری از هوای من و هست روز و شب جای دگر هوای تو این نیز بگذرد بگذشت آن زمانه که بودم سزای تو اکنون نیم سزای تو این نیز بگذرد گر سر گشتی تو از م ...

مپرس حال مرا! روزگار یارم نیست جهنمی شده‌ام، هیچ کس کنارم نیست نهال بودم و در حسرت بهار! ولی درخت می‌شوم و شوق برگ و بارم نیست به این نتیجه رسیدم که سجده کردن من به جز مبارزه با آفریدگارم نیست مرا ز عشق مگویید، عشق گمشده‌ای است که هر چه هست ندارم! که هر چه دارم نیست شبی به لطف بیا بر مزار من، شاید بِرویَد آن گل سرخی که بر مزارم نیست فواره وار، سربه هوایی و سربه زیر چون تلخی شراب، دل آزار و دل ...

📎 پیش از اینکه خوبی بکنم با خودم می‌گفتم که اول باید خوبی را شناخت، و مدت‌ها فکر کردم. حالا به تو می‌گویم که من آن ‌را می‌شناسم: خوبی همان عشق و محبت به همنوع است ولی حقیقت اینست که آدمها همدیگر را دوست نمی‌دارند. می‌دانی مانع دوستی چیست؟ اختلاف طبقاتی، فقر، مذلت. پس باید اینها را از میان برداشت. من سردار جنگی‌ام: من نبردِ نیکی را شروع می‌کنم و می‌خواهم آناً و بی‌خونریزی پیروز شوم. شیطان و خد ...

داشتم دردهایم را می شمردم نداشتنت نخواستنت ندیدنت نماندنت... این "نون" اول فعل ها را کاش می شد بِکَنی، جمعشان کنی یکجا؛ بچسبانی به فعل رفتنت...

شاعر همیشه با کلت شعر؛ احسان گودرزی صدای؛ خاطره حکیمی

دل من تنگ تو شد، کاش که پیدا بشوی که بیایی و در این تنگیِ دل جا بشوی تو فقط آمده بودی که دل از من ببری؟ بروی، دور شوی، قصه و رویا بشوی؟ انقلابی شده در سینه ی من، فتنه ی توست سبزیِ چشم تو باعث شده رسوا بشوی من پس انداز دلم را به تو دادم که تو هم بیمه ی عمر دلم روز مبادا بشوی غرق عشق تو شدم، بلکه تو شاید روزی دل به دریا بزنی، عازم دریا بشوی حیف ما نیست که یک زوج موفق نشویم؟ حیف از این نیست که ت ...

از زمزمــــه دلتنگیم، از همهمــه بیزاریم نه طاقت خاموشی، نه تاب سخن داریم آوار  پریشانــی‌ست ،  رو  ســوی چـــه بگریزیم؟ هنگامه ی حیرانی‌ ست، خود را به که بسپاریم؟ تشویش هزار " آیا"، وسواس هزار "اما" کوریم و نمی‌بینیم ، ورنه همه بیماریم دوران شکوه بـــاغ از خاطرمان رفتــه‌ ست امروز که صف در صف خشکیده و بی‌باریم دردا کــه هدر دادیم آن ذات گرامی را تیغیم و نمی‌ بریم، ابریم و نمی‌ باریم ما خویش ندانس ...

باورش کمی سخت است امّا باورکن پدرانمان هم تمام شب‌های مهتابی عاشق بودند وقتی به دود سیگارشان خیره می‌شدند و باد در پیراهن بلند زنی می‌وزید که بهارنارنج می‌چید و به مردی ـ که فرض‌کن برای تماشای بهار آمده ـ لبخند می‌زد باورش سخت است، می‌دانم امّا بارها به ماه گفته‌ام طوری بتابد که بغض، راه گلوی پنجره‌ای را نبندد مخصوصاً اگر باد خاطرۀ بلندِ پیراهن زنی را وزیده باشد بارها گفته‌ام این‌شهر باغ ندارد ...

. بسان دست عزیزی برساند در آنسوی بلند دیوار، تورا جستجو کردم... 🌷

آه ای یقینِ گمشده، ای ماهیِ گریز در برکه‌های آینه لغزیده توبه‌تو من آبگیرِ صافی‌ام اینک به سحر عشق از برکه‌های آینه راهی به من بجو احمد شاملو

می‌خواستم ریشه‌ات را در دلم فروکنی در بهارم شکوفه بدهی و در زمستانم آسوده بخوابی سرزمین من! حالا امّا از تو تابوتی ساخته‌اند با چهارگوشۀ غمگین و دهان مرا با آواز سوگواری پُرکرده‌اند...

سرتون سلامت. دلاتون شاد. نوروز ‌مبارک 🌷🌱🌹🌱🥀🌱🌺🌱🌸🌱💐🌱🌻🌱🌼🌱

من روزهای آخر اسفندم سرد و عبوس و مه‌زده و ابری می‌آیم از هجوم سیاهی‌ها آرامش همیشه جادویی!

تصویرهای تو مثل شعله‌های آتش نامکرر است سبز آبی کبود من! نارنجی! آدم که از تماشای آتش سیر نمی‌شود می‌شود؟ خیال کن من آتش‌پرستم عباس معروفی

رمان گهواره گربه تشریح طنزآمیزی زندگی انسان مدرن و دیوانگی حاکم بر عصر تجدد است. این داستان بی نهایت جذاب و تفکربرانگیز درباره ی سرنوشت نهایی سیاره ی زمین، یکی از مهمترین کتاب های سده ی بیستم است و اوج توانایی های نویسنده ی خود را در خلق اثری ماندگار و تأثیرگذار نشان می دهد. شاید مناسب حال اینروزهامون باشه🌷

چقدر می ترسم تو را نبوسیده از دنیا بروم اصلن کجا می توانم بروم؟ وقتی می دانم تمبرها تا لبان پاکت را نبوسند به هیچ کجا نمی رسند!

زردی من از تو سرخی تو از من غم برو شادی بیا محنت برو روزی بیا ای شب چهارشنبه ای كلیه جاردنده بده مراد بنده یک زبانزد آلمانی می گوید: زنده بودن ملت ها را باید از روی شمار جشن های آن مردم شناخت. بی گمان ما ایرانیان نخستین کسانی هستیم که شمار فراوانی جشن داریم. بیاییم از آیین نیاکانِ مان پاسداری کنیم. جشن سوری خجسته باد!

تو رفته ای که عشق من از سر به در کنی من مانده ام که عشق تو را تاج سر کنم ... فریدون مشیری

. امروز هم گذشت ولی تو نیامــــــدی یک حرف راست در دهن قاصــــدک نبود... جواد کاظمینی

تو هوای جنوبی؛ غباری که دیوانگی می‌آورَد و در لهجۀ آفتابی‌ات ملوان‌های گرمازده، لنج‌ها را به دریا می‌برند از جنگ ممنونم که تو را آواره کرد تا به شهر من بیایی و عاشقت شوم جواد گنجعلی

دلم بوسه ای دم نکشیده می خواهد میانِ بخارِ نفس هامان در جستجویِ زمان هایِ از دست رفته کاش در ابتدایِ زمستان ابرهایِ خیابانِ خانه اتان به تو بگویند عصرها چقدر منتظرت ماندم سجاد افشاريان

از نگاه یاران به یاران ندا می رسد دوره ی رهایی رهایی فرا می رسد این شب پریشان پریشان سحر می شود روز نو گل افشان گل افشان به ما می رسد بخت آن ندارم که یارم کند یاد من حال من که گوید که گوید به صیاد من گرچه شد دل زار گرفتار به بیداد او عاقبت رسد عشق رسد عشق رسد عشق به فریاد من از نگاه یاران به یاران ندا می رسد دوره ی رهایی رهایی فرا می رسد ساقیا کجایی کجایی که در آتشم وز غمش ندانی چه ها می کشم ...

. دوری را با چه زبانی می توان ترجمه كرد وقتی فاصله ی من با تو تنها يك آغوش است تو را نمی دانم اما من با خيالت شب را روز می كنم روز را شب و آغوشت دنج ترين جای جهان من است ای نزديك ترين دور 💜

نهفت چهره گلی زیر برگ و بلبل گفت مپوش روی، بروی تو شادمان شده‌ایم مسوز زاتش هجران، هزار دستان را بکوی عشق تو عمری است داستان شده‌ایم جواب داد، کازین گوشه‌گیری و پرهیز عجب مدار، که از چشم تو بد نهان شده‌ایم ز دستبرد حوادث، وجود ایمن نیست نشسته‌ایم و بر این گنج، پاسبان شده‌ایم پروین اعتصامی

هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی ملامتگو چه دریابد میان عاشق و معشوق نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی بیفشان زلف و صوفی را به پابازی و رقص آور که از هر رقعه دلقش هزاران بت بیفشانی گشاد کار مشتاقان در آن ابروی دلبند است خدا را یک نفس بنشین گره بگشا ز پیشانی ملک در سجده آدم زمین بوس تو نیت کرد که در حسن تو لطفی دید بیش از حد انسانی چراغ افروز چش ...

کاش ما دو گوزن بودیم وقت شادی شاخ‌هامان را به هم می‌کشیدیم وقت حرف زدن به هم خیره می‌شدیم و بچه هامان در فصل‌های گرم سال به دنیا می‌آمدند کاش ما دو گوزن بودیم که وقتی از هم دلگیر می‌شدیم خوابمان می‌برد!! الهام اسلامی

می‌ترسم بمیرم و کسی تو را نشناسد و نداند این‌همه دیوانگی در این درخت پرتقال برای که بود جواد گنجعلی