مطرود آگاه

آمدى جانم به قربانت، ولى بمان! ماندنت آنقدر شيرين است، كه تمامِ دير آمدنت را يك تنه جبران ميكند! علی قاضی نظام

خوشبختی! خوشبختی! بی‌آنکه رویت را دیده باشند زنان سرزمین من از تو کودکی دارند در بطن خویش

مولوی می‌گوید؛ عشق چیزی نیست که بیرون بشود پیدایش کرد. درونی است. تنها کاری که باید بکنیم این است که موانعی را که در درونمان جلو عشق را می‌گیرند پیدا کنیم و از میان برداریم..

انسان از سه چیز درست شده رنج ، کار و عشق. ما به خاطر عشق، رنج مى کشیم از سر رنج، کار مى کنیم و در پى کار، عاشق مى شیم محمود دولت آبادی

. می‌دانم هرگز پیدا نخواهیم کرد من کسی را که به اندازه‌ی تو دوستش داشته باشم؛ و تو کسی را که به اندازه‌ی من دوستت داشته باشد..

و با لب‌های بر آمده‌ات می‌خواهی با بوسه‌ای تسکین افکارم شوی شتاب نکن بر این معاشقه آرام پیش بیا زیرا که من زنده‌ام برای در انتظار تو بودن و تپش‌های قلبم جز برای قدم‌های تو نیست

احتیاجی به تسبیح نیست. دستانت را که به من بدهی، با انگشتانت ذکر دوست داشتن میگویم

گفتند که نامحرمی و بوسه حرام است! دل گفت که محرم‌تر از این عشق کدام است؟ رهی معیری

همینکه دوستم داری همینکه عاشقم هستی همینکه خط ب خط مرا شعر میکنی دلم قرص است دلم خوش است با عشق تو از پس تمام نبودنی های دنیایم برمی آیم

آن دلبر عيار جگرخواره ما کو آن خسرو شيرين شکرپاره ما کو بي صورت او مجلس ما را نمکي نيست آن پرنمک و پرفن و عياره ما کو باريک شده ست از غم او ماه فلک نيز آن زهره بابهره سياره ما کو پربسته چو هاروتم و لب تشنه چو ماروت آن رشک چه بابل سحاره ما کو موسي که در اين خشک بيابان به عصايي صد چشمه روان کرد از اين خاره ما کو زين پنج حسن ظاهر و زين پنج حسن سر ده چشمه گشاينده در اين قاره ما کو از فرقت آن دلبر دردي ...

. تو را مي خواهم و دانم كه هرگز به كام دل در آغوشت نگيرم تويي آن آسمان صاف و روشن من اين كنج قفس مرغي اسيرم ز پشت ميله هاي سرد تيره نگاه حسرتم حيران به رويت در اين فكرم كه دستي پيش آيد و من ناگه گشايم پر به سويت در اين فكرم كه در يك لحظه غفلت از اين زندان خاموش پر بگيرم به چشم مرد زندانبان بخندم كنارت زندگي از سر بگيرم در اين فكرم من و دانم كه هرگز مرا ياراي رفتن زين قفس نيست اگر هم مرد زندانبان ...

چه آرزوی محالی‌ست زیستن با تو مرا همین بگذارند یک سخن با تو...!

دل من تنگ تو شد، کاش که پیدا بشوی که بیایی و در این تنگیِ دل جا بشوی تو فقط آمده بودی که دل از من ببری؟ بروی، دور شوی، قصه و رویا بشوی؟ انقلابی شده در سینه ی من، فتنه ی توست سبزیِ چشم تو باعث شده رسوا بشوی من پس انداز دلم را به تو دادم که تو هم بیمه ی عمر دلم روز مبادا بشوی غرق عشق تو شدم، بلکه تو شاید روزی دل به دریا بزنی، عازم دریا بشوی نم باران، لب دریا، غم تو، تنگ غروب دل من تنگ تو شد، کاش که ...

اگر هنوز من آوازِ آخرینِ توام، بخوان مرا و مخوان جز مرا که می‌میرم...

‌ من گنهکارم آری جرم من هم عاشقی ست آری اما آنکه آدم هست و عاشق نیست ، کیست ؟ زندگی بی عشق اگر باشد همان جان کندن است دم به دم جان کندن ای دل کار دشواریست ، نیست ؟ قیصر امین پور

بانو... وقتی از عشق می‌نویسی مراقبِ اطرافت باش همیشه هستند کسانی که حتی نوشتن از عشق را گناه می دانند از عشق مینویسی، آرام بنویس گوشِ این دفترها کلاغی ست که چهل کلاغ می شود حسین پناهی

تو که نیستی دهکده‌ای را می‌مانم که سرش را بر دامن کوهی نهاده با اولین چراغ‌های زرد شب جواد گنجعلی

دوست‌داشتنِ تو تحمل زندگی را آسان کرده؛ رنج توأمانِ دوری و دیدنِ آدم‌ها را دوست‌داشتنِ تو قانع‌ام کرده از تمامِ زندگی به دیوان حافظ و گوشۀ دنجی در دیلمان دوست داشتنِ تو شکر نعمت‌های خداست... جواد گنجعلی

من همیشه که به تو فکر نمیکنم؛ مثلا هر وقت کتاب میخوانم، بعد هی یک بند را نمیفهمم و از اول میخوانم یعنی دارم به تو فکر میکنم... یا وقت هایی که غذا شور میشود، یا مثلا آخرِ یک مسیر میفهمم که اشتباه آمده ام! همیشگی که نیست... فوقِ فوق اش روزی بیست و پنج ساعت! مریم قهرمانلو

‏به احمقانه‌ترین شکل ممکن دلتنگ کسی هستم که هیچ خیابانی را با او قدم نزده‌ام! اما او در تمام خاطرات من راه می‌رود... گروس عبدالملکیان

باران‌های موسمی از همواره خیس‌ترند آیا کسی‌که بالای سرمان می‌گرید، خداوند نیست؟ جواد گنجعلی

جان به هوای کوی او خدمت تن نمی کند.....

می خواهمت که خواستنی تر ز هرکسی کو واژه ای که ساده تر از این بیان کنم...؟ سیمین بهبهانی

. آتشی افتاده از چشمت به نی زار دلم وای اگر طوفان بیاید رقص آتش دیدنی ست...

از من درمقابل شب شفاعت کن؛ درمقابل اندوهی که از درز پنجره‌ها نشت می‌کند، درمقابل هجوم تیک‌تاک عقربه‌های ساعت، درمقابل این تصور که حالا، درست در همین‌لحظه داری چه‌کار می‌کنی!؟ درمقابل بی‌خبری درمقابل فقدانِ جملۀ عاشقانه‌ای که هر زنی پیش از خواب به آن نیاز دارد، از من شفاعت کن! از من درمقابل شب، وقتی بی‌رحمانه تاریک می‌شود شفاعت کن .

صدای شلیک گلوله هفتم به گوشش خورد . و پیش از انفجار آن ، فریادی سر داد ، فریاد بلندی که چند ثانیه طول کشید . و او ناگهان فهمید که مردن ساده ترین کار نیست . . قسمتی از کتاب "آدم کجا بودی" اثر "هاینریش بل"

💜 تنها من دوستت نداشتم اما تنها تو را دوست داشتم

دلم شکست کجایی که نوشخند زنی؟ به یک اشاره دلم را دوباره بند زنی!

بگذار برايت چاى بريزم ... امروز به شكل غريبى خوبى! بگذار برايت چاى بياورم ... راستى، گفتم كه دوستت دارم ؟! گفتم كه از آمدنت چقدر خوشحالم ؟! حضورت شادى بخش است؛ مثل حضور شعر و حضور قايق‌ها و خاطرات دور‌ ...! نزار قبانى

در قید غمم، خاطر آزاد کجایی؟ تنگ است دلم،قوّت فریاد کجایی؟ دیری است که دارم سر راه نگهی را صیدی سر تیر آمده، صیّاد کجایی؟ بیرون وجود امن و امان عجبی بود هستی ره ما زد، عدم آباد کجایی؟ همدوشی آن سروقد اندیشهٔ دوری است شرمی بکن، ای جلوهٔ شمشاد کجایی؟ در عشق به یک جلوه حزین کار تمام اسیت من برق به خرمن زدم،ای باد کجایی؟ حزین لاهیجی

به جمال الدین گفتند:استعمارگران همانند گرگانند جمال الدین گفت:اگر شماگوسفند نباشید آنان نمی توانند گرگ باشند چشم انسان کورباشد بهتر ازاین است که بینش و طرز تفکر او کور باشد

بگذار اندوه‌مان را به رشتۀ ابریشم بکشیم؛ دوتا من... یکی تو... دوتا من... یکی تو را صدا می‌زند... به حیاط خلوت بیا ابرها بر شاخۀ انجیر فرود آمده‌اند درخت را تکان بده باران بگیرد.

دختر سیاسی، بهتر از پسر سیاسی است. مردان، انگار که برای حضور در معرکه‌ی سیاست به دنیا می‌آیند، اما زنان، بر این میدان منت میگذراند که پا در آن مینهند. هر جا زنی هست که به خاطر عدالت می‌جنگد، آن‌جا عطری پیچیده است شیرین و شورانگیز و بهشتی. ما بدون زنان خوب، مردان کوچکیم... آتش بدون دود نادر ابرهیمی

📎 آدلف هیتلر در زندگینامه اش نوشته است: تا زمانی که دشمنانی نداشته باشی نمی توانی رهبری بزرگ بشوی. حتی اگر دشمنانی هم نداری وانمود کن که کشورت در خطر است. زیرا وقتی مردم بترسند برای برده شدن آماده می شوند. وقتی مردم بترسند اماده اند از سیاستگران پیروی کنند. او با وجودی که رهبری دیوانه بود گاهگاهی جملاتی بسیار با اهمیت می گفت. او گفته است بزرگترین رهبران بشری در زمان جنگ ها زاده شده اند. پس تا ...

حلاج در آینه دوباره نمایان شد با ابر گیسوانش در باد باز آن سرود سرخ "اناالحق" ورد زبان اوست تو در نماز عشق چه خواندی؟ که سالهاست بالای دار رفتی و این شحنه های پیر از نرده ات هنوز پرهیز میکنند نام تو را به رمز رندان سینه چاک نشابور در لحظه های مستی، مستی و راستی آهسته زیر لب تکرار میکنند وقتی تو روی چوبه ی دارت خموش و مات بودی ما انبوه کرکسان تماشا با شحنه های مامور مامورهای معذور همسان و همسکوت ...

هیچ کس با هیچ کس سخن نمی گوید که خاموشی به هزار زبان در سخن است... احمد شاملو

و ما زمستان دیگرى را سپرى خواهیم کرد. با عصیان بزرگى که درون مان هست و تنها چیزى که گرم مان مى دارد، آتش مقدس امیدوارى ست ! ناظم حکمت

اکثر موجودات، همیشه به خاطر نقطه ضعف هایشان، توی دردسر می افتند. مگسها، چیزهای چسبناک را خیلی دوست دارند. شب پره ها، شعله را و آدمها، عشق را ...

از نوشتن می‌ترسم در این روزگار که همه اهل معامله شده‌اند از سیاستمدار تا روشنفکر ... راستی...! تو چقدر گرفته‌ای که سکوت کنی ...!؟ حسین پناهی

قاعده نهم شمس : صبر کردن به معنای ماندن و انتظار کشیدن نیست. به معنای آینده نگر بودن است. صبر چیست؟ به تیغ نگریستن و گل را پیش چشم مجسم کردن است، به شب نگریستن و روز را در خیال دیدن است. عاشقانِ خدا صبر را همچون شهد شیرین به کام میکشند و هضم می کنند. میدانند زمان لازم است تا هلال ماه به بدر کامل بدل شود.

قاعده هشتم شمس: هیچ گاه نومید مشو. اگر همه درها هم به رویت بسته شوند، سرانجام او کوره راهی مخفی را که از چشم همه پنهان مانده، به رویت باز می کند. حتی اگر هم اکنون قادر به دیدنش نباشی، بدان که در پس گذرگاه های دشوار باغ های بهشتی قرار دارد. شکر کن! پس از رسیدن به خواسته ات شکر کردن آسان است. صوفی آن است که حتی وقتی خواسته اش محقق نشده، شکر گوید. 📕 ملت عشق

قاعده هفتم شمس: در این زندگانی اگر تک و تنها در گوشه ی انزوا بمانی و فقط پژواک صدای خود را بشنوی، نمی توانی حقیقت را کشف کنی، فقط در آینه ی انسانی دیگر است که می توانی خودت را کامل ببینی. 📕 ملت عشق

قاعده ششم شمس : اکثر درگیری ها، پیش داوری ها و دشمنی های این دنیا از زبان منشأ می گیرد. تو خودت باش و به کلمه ها زیاد بها نده. در دیار عشق زبان حکم نمی راند. عاشق بی زبان است. 📕 ملت عشق

قاعده پنجم شمس : کیمیای عقل با کیمیای عشق فرق دارد. عقل محتاط است. ترسان و لرزان گام بر می دارد. با خودش می گوید: «مراقب باش آسیبی نبینی.» اما مگر عشق اینطور است؟ تنها چیزی که عشق می گوید این است: «خودت را رها کن. بگذار برود!» عقل به آسانی خراب نمی شود. عشق اما خودش را ویران می کند. گنج ها و خزانه ها هم در دل ویرانه ها یافت می شود، پس هرچه هست در دل خراب است! 📕 ملت عشق

قاعده چهارم شمس : صفات خدا را می توانی در هر ذره کائنات بیابی. چون او نه در مسجد و کلیسا و دیر و صومعه، بلکه هر آن همه جا هست. همانطور که کسی نیست که او را دیده و زنده مانده باشد، کسی هم نیست که او را دیده و مرده باشد. هر که او را بیابد تا ابد نزدش می ماند. 📕 ملت عشق

قاعده سوم شمس : قرآن را می توان در چهار سطح خواند. سطح اول معنای ظاهری است. بعدی معنای باطنی است. سومی بطنِ بطن است. سطح چهارم چنان عمیق است که در وصف نمی گنجد. 📕ملت عشق

قاعده دوم شمس : پیمودن راه حق کار دل است ،نه کار عقل ... راهنمایت همیشه دلت باشد ،نه سری که بالای شانه هایت است. از کسانی باش که به نفس خود آگاهند ،نه از کسانی که نفس خود را نادیده میگیرند. 📕 ملت عشق

قاعده اول شمس : کلماتی که برای توصیف پروردگار به کار میبریم ، همچون آینه ای است که خود را در آن میبینیم . هنگامی که نام خدا را میشنوی ابتدا اگر موجودی ترسناک و شرم آور به ذهنت بیاید ،به این معناست که تو نیز بیش تر مواقع در ترس و شرم به سر میبری .اما اگر هنگامی که نام خدا را میشنوی ابتدا عشق و لطف و مهربانی به یادت بیاید ،به این معناست که این صفات در وجود تو نیز فراوان است ... 📕 ملت عشق

خواستی به دیدنم بیا زمانش مهم نیست فقط بر پیراهنت هزار جیب بدوز آغوش من مملو از نداشتن توست؛ وقت برگشتن پرکن جیبهایت را از نداشتنت ندیدنت نبوئیدنت نبوسیدنت

چقدر شبیه ماهی هستی پرشتاب در عشق ترسو در عشق هزاران زن را در من کشتی و ملکه شدی.. نزار قبانی